W antycznym Rzymie żurawie wykorzystywane były do prac budowlanych. Rzymski żuraw (polyspastos) obsługiwany był przez czterech mężczyzn po obu stronach maszyny. Żuraw był w stanie unieść nawet 3000 kg.
Po ulepszeniu i zastosowaniu pewnych modyfikacji mógł unieść nawet 6000 kg. Rzymska maszyna była zdecydowanie bardziej efektywna w porównaniu do swojego egipskiego pierwowzoru.
Przy budowie piramid w Egipcie do podniesienia 2, 5 tonowego kamienia potrzeba było 50 ludzi (50 kg na jedną osobę). Rzymski żuraw był niemal 60-krotnie efektywniejszy (3000 kg na osobę). Rzymscy inżynierowie byli w stanie także unieść do góry ciężary do 100 ton.
