Zwyczaj wymiotowania (za pomocą zręcznej manipulacji piórkiem lub palcem niewolnika) podczas rzymskich biesiad, choć wzmiankowany w rozmaitych źródłach, niemal zawsze dotyczy kilku zaledwie rzymskich cesarzy (Witeliusz, Klaudiusz, Neron; ten ostatni pomagał sobie lewatywami); inna rzecz, że o postaciach niższego stanu w ogóle mniej wiemy – niewielu z nich ma swoje biografie.
Hasło vomunt ut edant, edunt ut vomant! („wyrzygaj, by zjeść, jedz, by wyrzygać!”) raczej nie towarzyszyło kolacjom spożywanym na co dzień przez rzymskie mieszczaństwo.
