Gracje (Gratiae) były to trzy rzymskie boginie wdzięku, piękna i radości, odpowiedniki greckich Charyt, towarzyszek Apollina, Afrodyty, Ateny. Wymieniane są zwykle: Eufrozyne („Rozumna”), Aglaia („Promienna”), Talia („Kwitnąca”).
Według różnych mitów były córkami Zeusa i Hery lub Zeusa i Eurynome albo Heliosa i Ajgle. Czasem były utożsamiane z Afrodytą, Pejto.
Lubiły zabawy, opiekowały się szczególnie piękną młodzieżą. Lubiły towarzystwo boga wina Dionizosa. Przedstawiane były jako ubrane w udrapowane szaty kobiety, w późniejszych przedstawieniach występowały nagie. Trzymają się zwykle za ręce.
Aglaia miała symbolizować splendor towarzyski, Taleia – kwitnące życie, a Eufrozyne – wesołość towarzyską. Ich atrybutami były: róża, mirt, instrumenty muzyczne, jabłko lub flakonik z wonnym olejkiem, czasem kłosy lub maki.
