Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Szklane puchary rzymskie z Weklic (woj. warmińsko-mazurskie). Odkryte podczas badań archeologicznych w roku 2010 na cmentarzysku kultury wielbarskiej. Wraz z naczyniami do picia wina wykonanym z brązu, stanowiły zestaw złożony jako dar grobowy. Puchary zostały importowane z terenu Cesarstwa Rzymskiego. Są doskonale zachowane, co samo w sobie jest ewenementem.
Płaskorzeźba rzymska wykonana została prawdopodobniej około I wieku n.e. Przedstawia Hermesa (Merkurego w rzymskim panteonie bogów), na co wskazuje poselska laska, niewidoczna na zdjęciu powyżej. Wykonano ją w tak zwanym stylu archaistycznym – świadomie imitującym dzieła greckiej epoki archaicznej (ok. 800-480 p.n.e.).
Cesarz August nosił na palcu sygnet z własną podobizną. Jego następcy kontynuowali tradycję, nosząc go na palcu, jako pamiątkę po wielkim władcy. Wyjątkiem był Galba, który na palcu nosił sygnet ukazujący psa wyglądającego z dziobu statku. Cesarz ten zmienił zwyczaj, gdyż posiadał niezwykle oddanego psa.
Grecko-rzymska „laleczka voodoo” przebita 13 igłami z brązu. Znaleziona w Egipcie, pochodzi z IV wieku n.e. Znajdowała się w wazie wraz z wykonaną z ołowiu tablicą, na której znajdowało się zaklęcie.
Rzymska obroża dla niewolnika. Napis na niej głosi: „Kiedy będę uciekał zatrzymaj mnie. Jeśli przyprowadzisz mnie do mojego pana Zoninusa otrzymasz w nagrodę złotą monetę (solidus)”.
Rzymska mozaika w willi La Olmeda w prowincji Palencia w Hiszpanii. W greckiej i rzymskiej kulturze pojedyncza swastyka stosowana była niezwykle rzadko. Częściej spotyka się ją w grupie. Znak ten używany był w całym Imperium, czy to prawo, czy lewoskrętny, właśnie na mozaikach, zdobiących ściany i podłogi.
Jedynie pół głowy popiersia Juliusza Cezara zachowało się do naszych czasów. Popiersie z około roku 50 n.e., które odkryto na miejscu świątyni Ateny Polias w Priene.
Rzymianie także umieli oszczędzać. Dowodem na to jest rzymska skarbonka znaleziona w Viminacium, rzymskim mieście i forcie w Mezji (obecna Serbia).
Rzymska kanapa z podnóżkiem, które zostały ponownie złożone z zachowanych fragmentów. Oba te meble są wykonane z kości słoniowej i posiadają szklane wkłady (nie jest pewne czy szkło oryginalnie zdobiło kanapę. Znalezisko datowane na I-II wiek n.e.
Największe znane, obrobione bloki kamienia odnaleziono w okolicy Baalbek (w Libanie). Chodzi o tzw. trylitony, czyli trzy głazy z okolic sanktuarium z okresu panowania Rzymu na tym terenie. Miały ważyć po 800 ton każdy, chociaż oblicza się, że największy ważył ponad 1000 ton. Stanowiły one podstawę pod świątynię Jowisza (Wielką Świątynię), której budowę ukończono w I wieku n.e.
