Fragment głowy cesarza Lucjusza Werusa. Obiekt datowany jest na II wiek n.e.
Adoptowany przez cesarza Antoninusa Piusa, który miał po nim objąć rządy po Hadrianie w 138 roku n.e. Panowanie dynastii Antoninów charakteryzowało się tym, że władcy decydowali się na adoptowanie przyszłych następców. Czynili tak albo ze względu na brak męskiego potomka, albo gdy potencjalni kandydaci wykazywali dobre predyspozycje do tronu.
Bratem adopcyjnym Werusa był Marek Aureliusz (wcześniejsze imię – Marek Anniusz), z którym współrządził w latach 161-169 n.e. Był to pierwszy przypadek w historii Rzymu, gdy państwem rządziło dwóch cesarzy.
