Wedle rzymskich pojęć każda osoba biorąca udział w walkach gladiatorów była obłożona infamią, czyli utratą czci. Wiązało się to z pozbawieniem większości praw publicznych, ograniczeniem zdolności prawnej, pozbawieniem ochrony prawnej (można było zastosować np. tortury). W sensie zatem prawnym każdy gladiator (z bardzo małymi wyjątkami) był na marginesie społeczeństwa rzymskiego.
Nawet auctorati, czyli wolni, którzy zgłaszali się na ochotników cierpieli to samo upośledzenie. Zdarzało się, że na arenie występowali ludzie klas wyższych (equites, czy szerzej pojęci honestiores), ale zawsze spotykało się to z szokiem środowiska. Ostatecznie osobom z wyższych sfer zakazano udziału w walkach za dynastii Sewerów.
