Medicamina Faciei Femineae, czyli „O kosmetyce twarzy pań”, to fascynujący traktat napisany przez Owidiusza, jednego z najsłynniejszych poetów starożytnego Rzymu. To dzieło, które odzwierciedla antyczne podejście do kobiecej urody. Stanowi ono poetycką instrukcję pielęgnacji twarzy. Ciekawostką jest, że tekst ten można uznać za jedno z pierwszych pism kosmetologicznych w literaturze.
Owidiusz (43 p.n.e. – 18 n.e.), znany przede wszystkim ze „Sztuki kochania” (Ars Amatoria), tutaj również odnosi się do tematu piękna, choć w nieco inny sposób. W Medicamina Faciei Femineae zawarł nie tylko opisy kosmetyków, ale i konkretne przepisy na kremy oraz mikstury do pielęgnacji twarzy. Używane wówczas składniki to między innymi mąka jęczmienna, kozie mleko i mielony róg jelenia, które były uznawane za luksusowe i wyjątkowo skuteczne produkty.
Owidiusz podchodził do urody z humorem, ale i głęboką refleksją. Wierzył, że dbanie o wygląd jest nie tylko przywilejem, lecz także obowiązkiem. Co ciekawe, autor porusza w dziele temat naturalności, zalecając umiar i rezygnację z nadmiaru kosmetyków, co na tamte czasy było nietypowym podejściem.
Dzieło zachowało się jedynie częściowo – 100 wersów, kiedy naukowcy estymują, że mogło ono mieć nawet 800 wersów.
