Rzymski dyplom wojskowy był świadectwem zwolnienia ze służby wojskowej i jednocześnie dokumentem posiadania obywatelstwa rzymskiego. Dyplom ten został wydany w roku 88 n.e. Dassiusowi, żołnierzowi z rzymskiej prowincji Panonia, który służył w Syrii jako członek pomocniczego pułku kawalerii (ala). Rzymskie pułki pomocnicze (auxilia) były oddziałami nieobywatelskimi. Natomiast po dwudziestu pięciu latach służby odchodzący na emeryturę żołnierze pomocniczy wraz z rodzinami otrzymali obywatelstwo rzymskie, przyznające znaczne prawa i przywileje.
Dyplom składa się z dwóch tablic z brązu, z napisami po obu stronach i połączonych ze sobą drutami przeprowadzonymi przez otwory w rogach. Pełny tekst dyplomu znajdował się na dwóch wewnętrznych stronach dyplomu. Po napisaniu obie płyty zostały dociśnięte do siebie i połączone drutem przez otwory pośrodku płytek. Nazwiska siedmiu świadków zostały dodane na zewnętrznej stronie tylnej płyty, w orientacji poziomej, obok woskowych pieczęci zabezpieczających przed manipulacją (obecnie brakujących). Na zewnętrznej stronie płyty czołowej, zorientowanej pionowo, znajdował się starannie napisany egzemplarz pełnego tekstu, który żołnierz mógł pokazać jako dowód swojego obywatelstwa bez łamania pieczęci.Pełny tekst certyfikatu na płycie czołowej jest następujący:
Cesarz Cezar Domicjan August Germanik, syn deifikowanego Wespazjana, pontifex maximus, sprawujący władzę trybunału ósmy rok, siedemnastokrotnie okrzyknięty „Imperatorem”, będąc czternastokrotnie konsulem, dożywotnim cenzorem, ojcem swego kraju, udzielił piechocie i kawalerii, którzy służą w pięciu kompaniach kawalerii i dwóch kompaniach piechoty, a mianowicie: wybranemu pretorianinowi, niezłomnemu galijsko-trackiemu, frygijskiemu, sebastejskiemu, antianowi galijsko-trackiemu, pierwszej kohorcie gaetulskiej i pierwszemu trackiemu augustianowi; kohorcie (która służy w Syrii pod dowództwem Publiusza Waleriusza Patruinusa), a także żołnierzom honorowo zwolnionym z tych kompanii i kohort, którzy służyli dwadzieścia pięć lat (ich nazwiska są wymienione poniżej) oraz ich dzieciom i potomkom [do nich cesarz przyznał] obywatelstwo i prawo do zawierania małżeństw rzymskich z żonami, które mieli w chwili przyznania im obywatelstwa, lub, jeśli któreś z nich są niezamężne, z tymi kobietami, które mogliby później poślubić, mając tylko jedną żonę na każdego mężczyznę. Datowany na 7 listopada w konsulacie Maniusa Otaciliusa Catulusa i Sekstusa Juliusa Sparsusa [88 r. n.e.]. Do żołnierza Dassiusa, syna Dasensa, Pannończyka z kompanii Frygów, dowodzonej przez Marka Heleniusa Priscusa. Kopię tę porównano z tablicą z brązu wywieszoną w Rzymie na Kapitolu, po lewej stronie ściany Urzędu Rejestrów Publicznych.
