Każdy, kto był goniony po podwórku przez koguta wie, że to zwierzę praktycznie nie zna lęku i jest bardzo wojownicze. Te ważne cechy charakteru zdecydowały o tym, że ludzie od niepamiętnych czasów inscenizowali walki pomiędzy kogutami.
Prawdopodobnie pierwsze walki kogutów miały miejsce w Południowej Azji, gdzie prym wiódł przodek dzisiejszego kurczaka Gallus gallus. Z czasem ten gatunek został skrzyżowany z dzikim i gwałtownym gatunkiem Gallus sonneratii. To wymieszanie genów spowodowało, że współczesne kurczaki wyróżniają się żółtą barwą skóry.
Oba gatunki były trenowane i żywione tylko po to, aby walczyć ze sobą ku uciesze widzów. Dość szybko inscenizowanie walk kogutów stało się sportem, który rozpowszechnił się także na Bliskim Wschodzie. Przeniesienie rozrywki zawdzięczamy głównie żołnierzom, kupcom i podróżnikom. Stopniowo walki kogutów pojawiły się także na ziemiach greckich, gdzie oglądanie takich widowisk stało się po prostu modne.
Wraz z podbiciem Grecji w II wieku p.n.e. sport rozpowszechnił się w Republice Rzymskiej. Początkowo Rzymianie uważali rywalizację ptaków za śmieszną rozrywkę i kolejne „dziwactwo Greków”. Z czasem jednak walki kogutów stawały się coraz bardziej popularne, zwłaszcza wśród biedoty. Nie znaczy to jednak, że wyższe warstwy społeczne nie zauważały tego zjawiska. Do dziś dnia zachowały się srebrne monety oraz piękne mozaiki ukazujące walki ptaków, co dowodzi że rozrywka ta wypełniała niektórym codziennym tryb życia. Za panowania cesarza Tyberiusza i Klaudiusza (początek I wieku n.e.) wyspecjalizowali się trenerzy kogutów, którzy żyli z zakładów.
Jako że Imperium Rzymskie rozpościerało się na ziemiach Afryki, Bliskiego Wschodu i Europy zwyczaj wystawiania walk kogutów rozpowszechnił się na wszystkich tych ziemiach. Po upadku Rzymu krwawa rozrywka była nadal pielęgnowana, jednak już w średniowiecznej Europie. Obecnie jest to jedna z najbardziej popularnych form hazardu w Ameryce Łacińskiej i Azji.
