Księgarnia

Dzieło Swetoniusza poświęcone postaci Nerona, stanowiące fragment „Żywotów dwunastu Cezarów”, po raz pierwszy trafiło do polskiego czytelnika dzięki przekładowi Juliana Ejsmonda. Książka pełna ciekawostek o cesarzu.

Cena: 29,81 zł | Produkt jest dostępny

Specjalnie dla Czytelników !!! niższe ceny po kliknięciu w poniższy link i wpisaniu hasła do rabatu: imperiumromanum

Kup teraz!

Syliusz Italikus (Tiberius Catius Asconius Silius Italicus) żył w latach ok. 25-35-101. Urodził się w rodzinie arystokratycznej pochodzącej, jak się przypuszcza, z północnej Italii. W roku 68 za rządów Nerona piastował urząd konsula, a prawdopodobnie w roku 77 był prokonsulem prowincji Azji. W roku 68 za rządów Nerona piastował urząd konsula, a prawdopodobnie w roku 77 był prokonsulem prowincji Azji. Po roku 77 wycofał się z czynnej działalności politycznej i i zajął się wyłącznie twórczością poetycką. Jedynym zachowanym jego dziełem jest poemat Punica (Epopeja o wojnie punickiej). W siedemnastu księgach Syliusz przedstawił poetycki obraz wydarzeń z przełomowych dla historii Rzymu i Kartaginy czasów drugiej wojny punickiej (218-201 p.n.e). Poetycką wersję tej wojny oparł Syliusz na lekturze wielkich poprzedników, zwłaszcza Wergiliusza i Liwiusza, ale niejednokrotnie wykazał się także oryginalnością inwencją literacką. Pliniusz Młodszy wyżej cenił jego pracowitość niż talent, ale poeta Marcjalis wypowiadał się o nim z wielką atencją. Prezentowany wstęp, przekład i przypisy do ksiąg X-XVII eposu wpisują się w ożywione w ostatnich latach studia na literaturą rzymską czasów Flawiuszy (69-96), szczególnie nad epiką.

Produkt jest tymczasowo niedostępny

Specjalnie dla Czytelników !!! niższe ceny po kliknięciu w poniższy link i wpisaniu hasła do rabatu: imperiumromanum

Kup teraz!

Oddajemy do Państwa rąk pierwszy przekład na język polski całej twórczości Jordanesa, jednego z najciekawszych łacińskich autorów późnego antyku. Żyjący w połowie Vi w. we wschodniej części cesarstwa Jordanes jest autorem oryginalnej, choć współcześnie mało znanej kroniki powszechnej De summa temporum, w której dzieje świata starożytnego widziane z perspektywy chrześcijańskiej połączone zostały ze zmiennymi losami imperium rzymskiego.

Obecnie Jordanes jest jednak kojarzony – i to nie tylko przez zawodowych starożytników i mediewistów, ale też zwykłych pasjonatów historii – główne za sprawą swojego drugiego dzieła – Getica. W wielu krajach zainteresowanie tą częścią twórczości Jordanesa nierozerwalnie wiąże się z informacjami podawanymi przez niego na temat siedzib, pochodzenia i losów poszczególnych barbarzyńskich ludów. To właśnie Jordanesowi zawdzięczamy pasjonujący opis wędrówki Gotów z na wpół mitycznej, skąpanej w mroku i skutej lodem Skandii, relację z rzymskiego poselstwa do stolicy demonicznego władcy Hunów Attyli czy wreszcie epicki opis bitwy na Polach Katalaunijskich, który szczególnie bliski może wydawać się fanom prozy Johna Ronalda Reuela Tolkiena. Na gruncie polskim największa uwagę przykuwały natomiast jego wzmianki na temat Słowian, którzy u schyłku rządów Justyniana Wielkiego zaczęli coraz śmielej zaznaczać swoją obecność na północnych rubieżach imperium.

Produkt jest tymczasowo niedostępny

Specjalnie dla Czytelników !!! niższe ceny po kliknięciu w poniższy link i wpisaniu hasła do rabatu: imperiumromanum

Kup teraz!

Oddawany do rąk Czytelnika trzeci tom Historii naturalnej Pliniusza jest w całości poświęcony botanice oraz rolnictwu i ogrodnictwu, które są z tematem wiodącym nierozerwalnie związane. Znalazło się w nim ponad dwa tysiące roślin, których identyfikacja jest bardzo trudna i stała się dla tłumacza nie lada wyzwaniem.

Z lektury tego tomu Czytelnik dowie się między innymi o drzewach, które na terenie Italii uchodziły za egzotyczne, a których produkty Rzymianie chętnie kupowali. W księdze XII dotyczy to przede wszystkim kadzidła pochodzącego z Arabii i balsamu produkowanego w Judei. W księdze XIII Pliniusz zajmuje się esencjami i perfumami. Cały wywód przynosi wiele informacji na temat poszczególnych receptur i technik sporządzania pachnideł. Nie zabrakło tutaj również gorzkiej refleksji nad upadkiem obyczajów spowodowanym napływem tych pachnideł do Rzymu. Księga XIV w całości jest poświęcona winorośli i winu. W księdze XV encyklopedysta skupia się na opisie natury drzew owocowych, w księdze XVI przechodzi zaś do scharakteryzowania drzew wysokopiennych dziko rosnących. Wylicza ich gatunki i dodaje wiele ważnych wiadomości, które mają istotne znaczenie w odniesieniu do wszystkich drzew albo rosnących samorzutnie, albo uprawianych przez człowieka. Potem zaczyna się systematyczny wykład o wykorzystaniu produktów pozyskiwanych z drzew. Należą do nich między innymi żołędzie, żywica, z której otrzymuje się smołę, i drewno. Księgi XVII i XVIII traktują o rolnictwie. Pliniusz, omawiając naturę płodów rolnych, wykorzystuje różne dygresje o charakterze technicznym i antykwarycznym. Podkreśla znaczenie rolnictwa w czasach minionych. Szczególnie interesująca jest moralizująca uwaga autora, który skazuje na zależność upadku rolnictwa od faktu, że dzisiaj ziemię uprawiają niewolnicy skuci łańcuchami, czym wcześniej zajmowali się osobiście zwycięzcy i wodzowie. Księgę XIX autor poświęca ogrodnictwu, skupiając się na warzywach uprawianych w ogrodach. Na tym kończy opis świata roślinnego i odsyła do kolejnego bloku ksiąg zawierających opis właściwości medycznych roślin oraz ich zastosowanie i wykorzystanie w celach leczniczych. Zapowiada, że będzie usiłował sprostać oczekiwaniom różnego rodzaju czytelników. Oprócz tych, którzy interesują się tylko naturą roślin, są bowiem również ci, którzy poszukują informacji o ich właściwościach leczniczych.

Produkt jest tymczasowo niedostępny

Specjalnie dla Czytelników !!! niższe ceny po kliknięciu w poniższy link i wpisaniu hasła do rabatu: imperiumromanum

Kup teraz!