Neptun (Neptunus), bóg mórz, oceanów, chmur, źródeł a także trzęsień ziemi. Odpowiednik greckiego Posejdona. Był synem Saturna, bratem Jupitera i Plutona.
Głównym atrybutem Neptuna był jest trójząb, środkiem lokomocji natomiast delfin oraz koń. Kiedy morze jest dostatecznie wzburzone, piana na grzbietach fal nazywana jest morskimi grzywaczami, które to porównanie odnosić się ma do rozwianych grzyw pędzących rumaków. Rzymianie w początkowym okresie swej państwowości nie byli zbyt błyskotliwymi żeglarzami, więc Neptun nie był szczególnie chwalony. Nabrał właściwej i należnej mu mocy wraz ze wzrostem potęgi morskiej Rzymian i rozwoju ich floty, zarówno wojennej, jak i handlowej, co było następstwem ogromnego zapotrzebowania na usługi morskie.
Neptun miał swoje święto 23 lipca, tzw. Neptunalia, w okresie największych susz. Czczony był wraz z bóstwem żeńskim zwanym Salacja lub Venilia.
Był opiekunem koni i wyścigów (Neptune Equester). Jego świątynie znajdowały się blisko wyścigów, toteż jedna znajdowała się na Circus Flaminus, druga na polu Marsowym, a najpoźniejsza na Campus Martius.
