Aby chronić przed deszczem scutum – tarczę rzymską – chowano na czas marszu w specjalnym pokrowcu z koziej, lub wołowej skóry. Dla wygody scutum w takcie marszu noszono wieszając je na ramieniu lub na plecach na doczepianym pasku.
Tarcza była na tyle wytrzymała, że skutecznie chroniła legionistów przed ostrzałem i ciosami oraz na tyle lekka, że mogła być noszona na długich dystansach. Scutum było zazwyczaj wykonane z dębu lub brzozy.
