Relief z maską
Płaskorzeźba przedstawia profil postaci z długimi włosami, ubranej w diadem ozdobiony liśćmi i kiściami winogron. Głowa oparta jest na wiklinowym koszu, częściowo pokrytym kozią skórą.
Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Płaskorzeźba przedstawia profil postaci z długimi włosami, ubranej w diadem ozdobiony liśćmi i kiściami winogron. Głowa oparta jest na wiklinowym koszu, częściowo pokrytym kozią skórą.
„Germania” została napisana około 98 roku przez rzymskiego historyka Publiusza Korneliusz Tacyta. Opisuje ona historię i sytuację plemion germańskich z którymi zetknął się Rzym. „Germania” nie zdobyła zbyt dużego zainteresowania do XV wieku.
Piękne rzymskie mozaiki ukazujące woźniców z każdej drużyny: Zieloni (prasina), Niebiescy (venata), Biali (albata) i Czerwoni (russata). Obiekty datowane są na III wiek n.e. i pochodzą z muzeum archeologicznego obok dworca głównego Roma Termini. Pierwotnie mozaiki zdobiły podłogę cubiculum w Villa dei Severi.
Łuk Konstantyna Wielkiego na pocztówce z początku XX wieku oraz na obrazie malarza Giovanni Antonio Canal’ego z XVIII wieku. Obraz znajduje się w J. Paul Getty Museum w Los Angeles.
Fotografia z 1913 roku ukazująca odkrytą i oczyszczoną elewację budynku z Pompejów. Budowla należała do niejakiego M. Fabiusza Ululitremulusa, który był właścicielem pralni, w której pracowali folusznicy.
Rzymska statuetka ukazująca gladiatora typu „trak”. Wojownik ukazany jest w typowym hełmie, z zakrzywionym mieczem. Obiekt wykonany jest z brązu i datowany jest na II wiek n.e. Obiekt znaleziony został w Dubljani (Serbia). Obecnie można podziwiać w Narodowym Muzeum Serbii w Belgradzie.
Koloseum uważany jest za dowód potęgi i geniuszu inżynieryjnego antycznych Rzymian. Z drugiej strony, na arenach tego monstrualnego budynku zginęły tysiące zwierząt i ludzi. Po upadku Cesarstwa Zachodniorzymskiego, kamień amfiteatru był wykorzystywany jako budulec dla innych konstrukcji w mieście.
Fresk rzymski ukazujący parę Lar i świętego węża z Dom Wettiuszów w Pompejach. Obiekt datowany na I wiek p.n.e. i znajdował się w Lararium.
Piękna rekonstrukcja Circus Maximus w wykonaniu Katharina Huber. Circus Maximus był najstarszym i największym cyrkiem rzymskim, usytuowanym pomiędzy wzgórzami Palatynu i Awentynu.
Fragment głowy z Galii, który z pewnością stanowił fragment sarkofagu. Obiekt znajduje się w The MET Museum (Nowy Jork, USA) i datowany jest na koniec II wieku n.e.