Lucjusz Apulejusz Saturninus był znanym stronnikiem Gajusza Mariusza i trybunem ludowym w roku 100 p.n.e. W tymże roku zaczął się on ubiegać o ponowny wybór na trybuna a jego współpracownik i przyjaciel będący w tym czasie pretorem startował w wyborach na konsula.
Stronnictwo popularów zamordowało mającego większe szanse od Glaucji Gajusza Memmiusza. Wywołało to oburzenie w Rzymie. Senat uznał Glaucję i Saturninusa który pomógł w zabójstwie za wrogów publicznych. Mariusz zwrócił się przeciwko nim. Saturninus i Glaucja zabarykadowali się z wiernymi sobie ludźmi na Kapitolu. Senat zmusił ich jednak do poddania się odcinając wodę.
Uwięzionym zagwarantowano bezpieczeństwo i umieszczono w budynku Kurii. Jednak grupa senatorów weszła na dach i zabiła ich zrzucając im na głowę dachówki. Uciekł jedynie Glaucja, którego niedługo potem schwytano i zamordowano. W 63 roku p.n.e. oskarżono o udział w tej zbrodni Gajusza Rabiriusza.