Kwirynus (Quirinus) był jednym z pięciu głównych bogów rzymskich. Wraz z Jowiszem i Marsem stanowili trójcę najwyższych bogów państwa rzymskiego. Był bogiem zbrojnych Rzymian, tzw. kwirytów (quirites). Nazwa wzięła się od słowa „włócznia” (quiris).
Początkowo był bogiem Sabinów, którzy mieszkali niedaleko obecnego Rzymu i utożsamiono go z wojną. Potem powstała legenda związana z Kwirynem (też go tak nazywano), jakoby był nim sam król Romulus, który po śmierci wstąpił do nieba. Legenda doprowadziła do wykształcenia się nowego kultu Kwirynusa, jako opiekuna Rzymu.
Jego sanktuarium znajdowało się na Kwirynale. Przed świątynią rosły dwa krzaki, które symbolizowały patrycjuszy i plebejuszy oraz walki toczone między tymi dwoma stanami. Jego kultem zajmował się specjalny kapłan – flamen Quirinalis.
Do panteonu rzymskiego został wprowadzony przez Numę Pompiliusza. Tam stał się naczelnym bogiem obok Jowisza i Marsa. Tam panował dopóki Tarkwiniusze nie zamienili Marsa i Kwiryna na Junonę i Minerwę.
Święto ku czci Kwiryna, zwane Kwirynalia, obchodzono 17 lutego każdego roku.
