Masynissa
(ok. 238 - ok. 148 p.n.e.)
Masynissa był pierwszym królem Numidów (202-148 p.n.e.). Jego państwo obejmowało obecne tereny wschodniej Algierii i zachodniej Tunezji.
W historii starożytnego Rzymu przewinęło się mnóstwo sławnych postaci. Wiele z nich przeszło do pamięci jako okrutni tyrani, mowa tu chociażby o: Kaliguli, Neronie, czy Karakalli. Inni znowu zasłynęli jako wielcy reformatorzy: Oktawian August, Klaudiusz, Marek Aureliusz, Dioklecjan, czy Konstantyn Wielki. Nie wolno także zapominać o rzymskich wodzach, którzy ratowali niejednokrotnie państwo rzymskie przed zagładą.
Do pamięci przeszli także wielcy twórcy kultury rzymskiej, którzy w istotny sposób wpłynęli na dalszy rozwój świata. Przedstawię postaci, które zasłynęły wielkimi czynami, bądź się tylko zapisały swoimi czynami w kartach historii.
(ok. 238 - ok. 148 p.n.e.)
Masynissa był pierwszym królem Numidów (202-148 p.n.e.). Jego państwo obejmowało obecne tereny wschodniej Algierii i zachodniej Tunezji.
(47 - 30 p.n.e.)
Cezarion był synem Juliusza Cezara i Kleopatry VII oraz ostatnim faraonem Egiptu. Zabity zapewne na polecenie Oktawiana Augusta.
(20 p.n.e. – 24 lutego 4 n.e.)
Gajusz Juliusz Cezar był synem Marka Agrypy i wnukiem cesarza Augusta. Przewidywany jako sukcesor do władzy, zmarł niespodziewanie w roku 4 n.e.
(17 p.n.e. – 20 sierpnia 2 n.e.)
Lucjusz Juliusz Cezar był synem Marka Agrypy i wnukiem cesarza Augusta. Przewidywany jako sukcesor do władzy, zmarł niespodziewanie w roku 2 n.e.
(16 p.n.e. - 21 n.e.)
Arminiusz był synem wodza germańskiego plemienia Cherusków. Mimo że wychował się jak Rzymianin, to z czasem zbuntował się przeciwko swoim wychowawcom i zadał im jedną z największych porażek w historii Cesarstwa Rzymskiego - w lesie Teutoburskim w roku 9 n.e.
(? - ok. 62 n.e.)
Lucjusz Cecyliusz Jukundus był rzymskim bankierem żyjącym w Pompejach w latach 20-62 n.e. Jego dom i rachunki po części zachowały się do naszych czasów.
(12 lutego 41 - 11 lutego 55 n.e.)
Brytanik był synem cesarza Klaudiusza i Messaliny. Przydomek otrzymał dla uczczenia podboju Brytanii przez ojca w 43 n.e. Zamordowany został z polecenia Nerona, jako rywal do tronu.
(26 listopada 117 - ok. 180 n.e.)
Arystydes był czołowym przedstawicielem drugiej sofistyki, prądu intelektualnego rozwijającego się w czasach wczesnego cesarstwa rzymskiego.