Bitwa pod Gergowią
(52 p.n.e.)
Bitwa pod Gergowią (52 p.n.e.) odbyła się między armią rzymską dowodzoną przez Juliusza Cezara, a powstańczą armią galijską pod wodzą Wercyngetoryksa.
Starożytny Rzym, państwo prowadzące intensywną ekspansję, toczyło wiele wojen. Doskonale wyćwiczone i uzbrojone wojska rzymskie, dowodzone przez genialnych strategów potrafiły rozprawić się z nawet dwukrotnie silniejszymi wojskami przeciwnika. Zdarzały się jednak oczywiście i porażki, jak Kanny czy Las Teutoburski.
Swój mocarstwowy status wojska rzymskie potwierdziły już na początku II wieku p.n.e. masakrując w 197 roku p.n.e. pod Kynoskefalaj w Tesalii armię macedońską. Siedem lat później pod Magnezją w Azji Mniejszej rzymskie legiony pokonały wojska Seleucydów, pierwszej potęgi świata helleńskiego, udowadniając, że są najlepszą armią w regionie. Kres potęgi legionów zaczął się objawiać w III wieku n.e. Ostatecznie „germanizacja” armii rzymskiej i utrata wartości bojowej doprowadziły do upadku państwa i wojska rzymskiego.
(52 p.n.e.)
Bitwa pod Gergowią (52 p.n.e.) odbyła się między armią rzymską dowodzoną przez Juliusza Cezara, a powstańczą armią galijską pod wodzą Wercyngetoryksa.
(czerwiec 53 p.n.e.)
Bitwa pod Carrhae (53 p.n.e.) była jedną z największych klęsk, jakie w swojej historii poniosły rzymskie legiony. Na polu bitwy zginął sam Krassus.
(6 października 69 p.n.e.)
Bitwa pod Tigranocertą (69 p.n.e.) była starciem pomiędzy armią rzymską pod wodzą Lukullusa a Armeńczykami dowodzonymi przez Tigranesa II.
(22 czerwca 168 p.n.e.)
Bitwa pod Pydną (168 p.n.e.) była starciem pomiędzy armią rzymską pod wodzą Emiliusza Paulusa a Macedończykami. Przesądziła ona o upadku Grecji.
(197 p.n.e.)
Bitwa pod Kynoskefalaj (197 p.n.e.) była decydującym starciem między Rzymem a Macedonią w drugiej wojnie macedońskiej.
(19 października 202 p.n.e.)
Bitwa pod Zamą (202 p.n.e.) była wielkim zwycięstwem Scypiona Afrykańskiego nad Hannibalem, które przesądziło o klęsce Kartaginy w II wojnie punickiej. Rzymski wódz wykorzystał genialną taktykę, która pozwoliła mu wykluczyć z walki najgroźniejszą broń Hannibala - słonie bojowe.
(2 sierpnia 216 p.n.e.)
Bitwa pod Kannami (216 p.n.e.) była największą porażką wojsk rzymskich w historii. Manewr kanneński był nowatorskim rozwiązaniem Hannibala, wodza Kartaginy.
(21 czerwca 217 p.n.e.)
Bitwa nad Jeziorem Trazymeńskim była drugim zwycięstwem Hannibala nad Rzymianami w II wojnie punickiej. Zasadzka doprowadziła do ogromnej rzezi Rzymian. Ponoć pobliski strumyk doprowadzający wodę do jeziora, z powodu wymieszania się dużej ilości krwi, nazwano Sanguineto, czyli „Krwawa Rzeka”.
(256 p.n.e.)
Bitwa morska koło przylądka Eknomos (256 p.n.e.) rozegrała się między flotą rzymską a flotą kartagińską w czasie I wojny punickiej. Zwyciężyła strona rzymska.
(260 p.n.e.)
Bitwa morska pod Mylae (260 p.n.e.) rozegrała się między flotą rzymską a flotą kartagińską podczas I wojny punickiej. Zwyciężyła strona rzymska.