Żyjący na przełomie I i II wieku n.e. Apollodoros z Damaszku, był jednym z najsłynniejszych architektów starożytności. Pracował dla cesarza Trajana, dla którego był niezmiernie przydatny m.in. podczas tzw. wojen dackich – zaprojektował most, który przerzucono przez Dunaj, by stworzyć możliwość pokonania rzeki przez rzymskie legiony. Ponadto zaprojektował Forum Trajana, łuki triumfalne cesarza w Benewencie i Anconie, być może brał udział w powstaniu jednego z cudów architektury starożytnej – Panteonu1.
Jego kariera zakończyła się, gdy został poproszony przez następcę Trajana – Hadriana o ocenę cesarskiego projektu podwójnej świątyni Wenus i Romy. Skrytykował m.in. zaplanowane pod budowę miejsce, a także niewłaściwą proporcję między wymiarami rzeźb bóstw, a wysokością całego budynku. Obecnie, gdyby bogini chciała wstać i wyjść ze świątyni, nie będzie mogła tego zrobić – tak jego opinię przekazał Kasjusz Dion. Apollodoros „w nagrodzie” za swą fachową opinię został zesłany, a w niedalekiej przyszłości także zamordowany.
