Ciekawostki starożytnego Rzymu (Nieznane fakty)

Polibiusz przeszedł do historii jako grecki historyk, który po pobycie w niewoli rzymskiej, dostał się pod protekcję konsula Lucjusza Emiliusza Paulusa, a potem brał udział w ważniejszych operacjach wojskowych Rzymian w połowie II wieku p.n.e., a w tym w pokonaniu Kartaginy i zburzeniu miasta. Polibiusz w swoich „Dziejach” opisuje historię Rzymu w latach 264-146 p.n.e., ukazując rzymski ustrój jako przykład greckiego ideału „mieszanej konstytucji”.

Po dziś dzień wydaje się nam, że to Juliusz Cezar jako pierwszy Rzymianin zdołał sięgnąć po niemal nieograniczoną niczym władzę w republice rzymskiej. Prawda jest jednak taka, że w roku 82 p.n.e. to Lucjusz Korneliusz Sulla, po zdobyciu Rzymu, przejął pełnię władzy w państwie.

Seneka Młodszy, rzymski filozof i pisarz z I wieku n.e., napisał satyrę o cesarzu Klaudiuszu w ramach zemsty za wygnanie go na Korsykę w roku 41 n.e. Swój utwór zatytułował: „Udynienie boskiego Klaudiusza” (Apocolocyntosis divi Claudii). Naturalnie swoje dzieło napisał już za rządów Nerona, po tym jak Klaudiusz został zamordowany w roku 54 n.e.

W 1726 roku odkryto przy via Appia wielki grobowiec (columbarium), w którym jak się okazało pochowano prochy niemal tysiąca niewolników i wyzwoleńców należących do pierwszej cesarzowej Liwii. W grobowcu natrafiono także na plakietki z zapisanymi imionami oraz zawodami.

Według antycznych źródeł, w początkach swojego panowania, Domicjan (81-96 n.e.) miał doprowadzić do wygnania filozofów z Rzymu i Italii oraz zakazać zajmowania się Rzymianom filozofią.