Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Tron Armenii, państwa znajdującego się u zbiegu wpływów rzymskich i partyjskich, przez lata był nieformalnie konsultowany i ustalany pomiędzy tymi dwoma ówczesnymi mocarstwami. Kiedy w 110 roku n.e. król Partów Osroes I desygnował na tron Armenii swojego bratanka Axidaresa, syna byłego króla Pakorusa II, doszło do złamania niepisanej zasady, i Rzym nie został poproszony o akceptację nowej kandydatury.
W powszechnym przekonaniu przyjęło się określać rządy Nerwy, Trajana, Hadriana, Antoninusa Piusa oraz Marka Aureliusza, jako czas stabilizacji i pokojowego przekazywania władzy w cesarstwie rzymskim, poprzez adopcję i wybór rozsądnego następcy. Hadrian, który przejął rządy po wielkim Trajanie, wcale nie był przez niego szczególnie faworyzowany, a dokument adopcyjny mógł zostać sfałszowany.
Jeden z największych cesarzy rzymskich, Trajan, swoje sukcesy na polu wojskowych i administracyjnym zawdzięczał nie tylko swoim umiejętnościom, ale i ludziom, którzy go otaczali i mu doradzali. Jedną z ważnych postaci w jego życiu był z pewnością Lucjusz Licyniusz Sura, towarzysz broni, wierny przyjaciel, zaufany członek consilium – najbliższej rady doradczej cesarza.
W większości publikacji na polskim rynku roi się od błędów w tej kwestii. Najdoskonalszy w opisywanym temacie jest Konstantin Nosow (publikacja Ospreya „Gladiatorzy. Krwawy spektakl w dziejach Rzymu”, polska wersja wyd. Bellona). Na ilustracji zestawiłem najbardziej typowe hełmy gladiatorów z I-IV wieku n.e. Tekst opisuje znacznie więcej materii.
Roślinność i umiłowanie do zieleni znane były ludom antycznym, zwłaszcza Grekom oraz Rzymianom. Rzymianie, jako lud typowo rolniczy, odwoływał się do natury i cenił sobie obecność roślin w swoim otoczeniu.
Któż z nas nie borykał się w wieku młodzieńczym z potocznie zwanymi „pryszczami”. Ten sam problem dotyczył również młodzieży antycznego świata.
Walki gladiatorów były jednym z najbardziej popularnych wydarzeń dla społeczeństwa rzymskiego. Zwyczaj walk gladiatorów wywodzi się od etruskiego obyczaju oddawania czci zmarłym poprzez walkę, zamiast składania ofiar ludzkich.
Jak przekazuje Pliniusz Starszy1, żyjący w połowie I wieku n.e., jedną z najchętniej spożywanych ryb wśród antycznych Rzymian była barwena. Jak sam zaznacza ryba wyróżnia się „podwójną brodą” (mullus barbatus) i nie nadaje się do hodowli, a najlepsze okazy znajdziemy w otwartych wodach.
W 62 roku p.n.e. Cyceron miał kupić od Marka Licyniusza Krassusa dom, ulokowany w prestiżowym miejscu – na Palatynie – aż za 3,5 mln sesterców1. W tym celu słynny mówca zmuszony był wziąć dużą pożyczkę; co było normalne w świecie antycznym. Jednak tym co jest interesujące, jak doszło do realizacji tak dużej transakcji?
