Rozdziały
Rzymski polityk Lucjusz Korneliusz Sulla Felix znany również jako Sulla żył w latach 138-78 r. p.n.e. W historii Rzymu zapisał się jako jedna z bardziej kontrowersyjnych postaci Republiki Rzymskiej. Jako sprawny wojskowy i polityk znany jest z pierwszej rzymskiej wojny domowej oraz przyjęcia urzędu dyktatora (82 p.n.e.) na czas dożywotni. Cechował się okrutnością w pozbywaniu się przeciwników politycznych. W ogromnej karierze Sulli dużą rolę odgrywała pewna bogini wojny, Bellona.
Wyznawca Bellony
Bellona była rzymską boginią wojny, pierwotnie pochodzenia sabińskiego. Do jej głównych atrybutów należy wojskowy hełm, miecz, pochodnia, czterokonny rydwan. Uważana jest za siostrę bądź małżonkę boga wojny Marsa. Zarówno jak Mars, Bellona jest mocno powiązana z wojną, zwłaszcza z jej aspektami żądzy krwi i zniszczenia.
Sulla jako pretor w Kapadocji podczas wojen z Mitrydatesem VI spotkał się z kultem anatolijskiej bogini Ma. Rzymianie, którzy zetknęli się z tym kultem, zaczęli utożsamiać Ma z Belloną. Powstały kult Ma-Bellony rozpowszechnili legioniści Sulli. Kult bogini był bardzo krwawy. 24 marca w dzień zwany Dies sanguinis (Dzień Krwi), kapłani Bellony – bellonari – rytualnie okaleczali się i pili krew. Święto Bellony było obchodzone również 3 czerwca. Jej kult był powszechny również w wojsku.
Do celu po trupach
Ponoć zwycięstwa i szczęście Sulli miały być sprawką bogini Bellony. W ostatnim roku wojny ze sprzymierzeńcami (bellum sociale) w 88 r. p.n.e. Lucjusz Korneliusz Sulla odseparował blokadę miasta Noli od Pompejów i odniósł zwycięstwo, zdobywając miasto Pompeje oraz Aeclanum. Przed bitwą Bellona ukazała mu się we śnie, polecając mu wyeliminowanie jego politycznych przeciwników, co Sulla uczynił.
W ostatecznej bitwie I wojny domowej (83-82 p.n.e) rozegranej pod Bramą Porta Collina Sulla odniósł decydujące zwycięstwo. Po wygranej kazał się mianować dyktatorem na czas nieokreślony. Jako dyktator krwawo rozliczył się ze swoimi wrogami i z każdym, kto mógł zagrozić jego rządom. Nastał wtedy czas terroru i represji, które dosięgnęły wielu obywateli. Po wygranej bitwie pod Porta Collina Sulla przewodniczył posiedzeniu senatu w świątyni Bellony znajdującej się na Polu Marsowym. Zaplanował czas spotkania w dzień i czas, kiedy wykonywano egzekucję na więźniach oskarżonych o zdradę. Wszystko odbyło się tak, aby senatorowie wszystko dokładnie słyszeli. W czasie swojej dość krótkiej 3-letniej dyktatury wprowadził szereg reform w senacie i konfiskował majątki przeciwników, oddając je swoim stronnikom. Sulla przekonany na podstawie dawnej przepowiedni, że pozostało mu niewiele życia, udał się na polityczną emeryturę w 79 r. p.n.e.
Świątynie Bellony
Sulla dla uczczenia swoich zwycięstw wybudował świątynie Bellony w pobliżu Porta Collina, gdzie odbyła się jego decydująca bitwa. Wybudowana według inskrypcji w 82 p.n.e i była związana z kultem Ma-Bellony. Możliwe jest, że przez Sullę zostało wybudowane również Sanktuarium Bellony na Kapitolu. Sanktuarium przypadkowo zburzono w 48 p.n.e. Po zniszczeniu świątyni, natknięto się na słoje z ludzkim mięsem, co świadczy o krwawych i szalonych praktykach kultu Ma-Bellony.
Sulla i Bellona- zgrana para
Analizując brutalną karierę Sulli, przez którą zyskał sławę okrutnika, Rzym na długo go zapamiętał. Polityk i pisarz rzymski, Katon Młodszy spytał raz swojego nauczyciela, dlaczego nikt nie zabił Sulli. Od nauczyciela dostał odpowiedź: “Bo się go bardziej boją, niż nienawidzą”. Lucjusz Korneliusz Sulla jak Bellona, na polach bitew odnosił zwycięstwa i siał terror.