Łacińskie powiedzenie człowiek człowiekowi wilkiem przez długie stulecia zachowuje prawdziwość. Rozwojowi cywilizacji człowieka stale towarzyszyły tortury i egzekucje. Przemoc wobec drugiego człowieka świadoma czy nie jest zakorzeniona w naszej naturze tak głęboko że nie potrafi my a może i nie chcemy z niej zrezygnować. Świat grozy w którym zło stawało się banalne otworzył się dla człowieka z chwilą gdy wyprodukowane przez niego dobra zaczęły kusić innych. Choć współczesny świat wygląda już zupełnie inaczej tortury nie wszędzie odeszły wraz z okrutnymi epokami. O ile w nowoczesnej Europie są już sprawą przeszłości o tyle w wielu innych regionach świata wciąż stanowią poważne zagrożenie dla egzystencji człowieka. Egzekucje wykonuje się od czasów pojawienia się władzy i prawa a tortury stanowiły ważną część przewodu sądowego jako środek wymuszania zeznań i przyznania się do winy. W pierwszym kodeksie karnym wprowadzonym przez babilońskiego króla Hammurabiego w XVIII wieku p.n.e. egzekucje traktowane są jako zasłużona kara i przestroga dla innych a bezwzględna zasada oko za oko ząb za ząb uznająca wszystkich równymi w obliczu prawa skłaniała wręcz do samosądów. W średniowieczu wskutek zalewu przestępczości dominowała brutalność w ferowaniu wyroków i sposobach torturowania mających wymusić zeznania. Wiązało się to także z metodą rządzenia strachem poddani do pewnego stopnia oswoili się z okrucieństwem swych władców i starali się w takim świecie w miarę bezpiecznie przeżyć. Początkowo europejskie innowacje w dziedzinie torturowania opierały się na prostych instynktownych sposobach zadawania bólu i uśmiercania czasami jednak stanowiły przemyślane działania zapoczątkowujące w niektórych dziedzinach wręcz rozwój nauki. Karanie więzieniem należało jeszcze wtedy do rzadkości.
Produkt jest tymczasowo niedostępny
Specjalnie dla Czytelników !!! niższe ceny po kliknięciu w poniższy link i wpisaniu hasła do rabatu: imperiumromanum
