Rzymska szklanka wykonana metodą formowania szkła
Rzymska szklanka wykonana metodą formowania szkła, ukazującą scenę z wyścigu rydwanów. Na szklance inskrypcja: „Va Pyramus” (Dalej Pyramusie).
Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Rzymska szklanka wykonana metodą formowania szkła, ukazującą scenę z wyścigu rydwanów. Na szklance inskrypcja: „Va Pyramus” (Dalej Pyramusie).
Szklany rzymski kubek przedstawiający walkę gladiatorów. Datowany na II wiek n.e.
Szklany, udekorowany niebieskimi i zielonymi kroplami rzymski róg do picia. Znalezisko datowane na I połowę IV wieku n.e. Przedmiot odkryto w Kolonii w Niemczech.
Aude Aussilloux i Maud Mulliez przez siedem miesięcy pracowali nad naściennym freskiem, który wykonali techniką antyczną. W tym celu wykonali własne narzędzia pracy oraz wykorzystywali nie-sztuczne pigmenty. Mężczyznom ostatecznie udało się odtworzyć fresk z Vindobony.
Świetnie wykonana rzymska szklana miska. Pochodzi z końca I wieku p.n.e. – połowy I n.e.
7. edycja Międzynarodowego Festiwalu w rzeźbieniu w piasku (2009), mająca miejsce co roku w Portugalii. Jeden z uczestników zdecydował się na stworzenie rzeźby ukazującej rzymskich żołnierzy.
Odciski stóp wyrzeźbione w marmurze. Obiekt znaleziony został w rzymskim amfiteatrze w Italica (prowincja Sewilla, Hiszpania).
Współczesna kobieta z fryzurą i nakryciem głowy typowym dla westalki. Westalka była kapłanką rzymskiej bogini domowego ogniska, Westy. Do służby były wybierane dziewczynki w wieku 6 – 10 lat, z rodów patrycjuszowskich wyłącznie takie, których oboje rodzice żyli. Pod przysięgą składały obietnice przestrzegania celibatu i zachowania dziewictwa.
Prawdopodobnie najstarsza inskrypcja z napisem ROMA, zachowana na mieczu z IV wieku p.n.e. „Miecz San Vittore” został odkryty w 2003 roku przez Dante Sacco. Wskazówką do określenia daty powstania miecza jest styl wygrawerowania macedońskich gwiazd na mieczu. Sama inskrypcja brzmi:
Herma była specyficznym dla antyku elementem dekoracyjnym, będącym formą figury przedstawiającej bóstwo. Charakterystyczne dla herm było realistyczne przedstawienie postaci jedynie od pasa w górę, podczas gdy dolna część posągu miała formę czterokątnego zwężającego się ku dołowi słupka.