W Pompejach odkryto pozostałości kolejnej ofiary wybuchu Wezuwiusza
W Pompejach odkryto pozostałości kolejnej ofiary wybuchu Wezuwiusza w roku 79 n.e. Z materiału piroklastycznego wystaje dobrze zachowana czaszka.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
W Pompejach odkryto pozostałości kolejnej ofiary wybuchu Wezuwiusza w roku 79 n.e. Z materiału piroklastycznego wystaje dobrze zachowana czaszka.
Rzymska rzeźba Antystenesa, greckiego filozofa, który jest twórcą cynizmu – filozofii skupiającej się na analizie cnoty i uważającej ją za najważniejszą wartość. Grek żył w V-IV wieku p.n.e.
Fragment rzymskiego fresku ukazującego Ifigenię, kapłankę Artemidy, wraz z pomocnicami. Obiekt datowany jest na I wiek n.e. i odkryty został w Lucjusza Caeciliusa Iucundusa w Pompejach. Artefakt znajduje się w Narodowym Muzeum Archeologicznym w Neapolu.
Czy kiedy spacerujecie po Rzymie, zastanawiacie się, co kryje się pod Waszymi stopami? Czy nie jesteście ciekawi, ile ze starożytnej stolicy Imperium zachowało się w średniowiecznych renesansowych i barokowych murach?
Miasta rzymskie były starannie zaplanowane, budowano je na planie siatki ulic przecinających się pod kątem prostym. Pomysł ten Rzymianie zapożyczyli od Greków. Ulice dzieliły obszar miasta na kwartały, podobnie jak w niektórych, współczesnych miastach jak np. Nowy Jork. Wokół miasta budowano mur wyznaczający jego granicę. Miasta rzymskie były gwarne, ludne i pełne wielkich, wspaniałych budowli. W I wieku p.n.e. Rzym liczył ponad milion mieszkańców.
Czy wiedzieliście, że w starożytnym Rzymie najbardziej pożądanym kosmetykiem był… pot gladiatora? Bogate damy, w słoiczkach zawierających pot wojowników, szukały uroku wierząc, że jest to sekret wiecznej młodości i atrakcyjności.
Rzymska głowa smoka, wykonana z brązu. Obiekt datowany na II-III wiek n.e.; odkryty w Niederbieber (Niemcy). Artefakt zdobił sztandar jazdy rzymskiej i był niesiony przez draconariusa.
Zdjęcie lotnicze ukazujące rzymską drogę w Jordanie – Via Nova Traiana. Droga powstała za rządów cesarza Trajana (panował w latach 98-117 n.e.) w prowincji Arabia Petraea i ciągnęła się od miasta Akaba (obecna Jordania) do Bostry (obecna Syria).
Rzymskie popiersie Hadriana, cesarza władającego cesarstwem rzymskim w latach 117-138 n.e. Obiekt znajduje się w The British Museum w Londynie; odkryty w Tivoli (Włochy).
Szkielet żołnierza z Herkulanum, który zginął w 79 roku n.e., w wyniki wybuchu Wezuwiusza. Jak twierdzą badacze mężczyzna w chwili śmierci miał ponad 35 lat i był zapewne żołnierzem, który służył w bazie nadmorskiej. Miał 172 cm, czyli spełniał minimalne wymagania dla rekrutów, co do wzrostu w armii rzymskiej.