Wielu z nas niejednokrotnie dochodziło do wniosku, że gdyby miało się odpowiednie „znajomości” pewne sprawy załatwiło by się od ręki… albo, gdybym miał dobre plecy inaczej wszystko by się potoczyło… Takie „znajomości” i takie „plecy” miała drogi czytelniku Urgulania – rzymska arystokratka z czasów panowania cesarzy Augusta i Tyberiusza.
Jak przekazuje Tacyt dzięki bliskiej znajomości z Liwią (byłą już cesarzową, ale nadal bardzo wpływową osobą w Cesarstwie Rzymskim) Urgulania stawiała się ponad prawem. I nie widziała nic złego w tym by w sposób jawny i bez żadnego skrępowania korzystać z protekcji swojej przyjaciółki Liwii. W 16 roku Lucjusz Kalpurniusz Pizon (otwarty krytyk korupcji) pozwał w sądzie Urgulanię, że ta za długo zwleka z oddaniem mu pokaźnej kwoty. Urgulania odmówiła stawienia się przed sądem i pośpieszyła na Palatyn do Liwii by załatwiła za nią sprawę. Liwia wysłuchała przyjaciółkę, kazała stawić się osobiście Pizonowi w jej domu i uregulowała dług z własnej kasy.
Tacyt przywołuje również inną rozprawę sądową, podczas której nasza Urgulania miała zeznawać jako świadek. Ale oczywiście Urgulania nie jest jakąś tam zwykłą obywatelką rzymską, ona nie będzie stawiać się osobiście w sądzie. Co to, to nie! Kazała przybyć pretorianom do jej domu, i przed nimi złożyła zeznania. Oczywiście nikt się nie sprzeciwił. W końcu to bliska przyjaciółka Liwii. Zaznaczyć trzeba, że takiego przywileju nie posiadały nawet Westalki, które jako jedne z nielicznych kobiet mogły się szczycić naprawdę uprzywilejowaną pozycją w Rzymie.
W 24 roku Urgulania za sponsorowała ucztę z pokazem walki gladiatorów dla dekurionów i augustów powiązaną z urodzinami Liwii. Trzeba zaznaczyć, że w tym roku, wnuk naszej Urgulanii – Marek Plaucjusz Sylwanus próbował zatuszować morderstwo swojej żony Apronii, którą wypchnął z okna. Ponoć sam cesarz Tyberiusz udał się na miejsce zbrodni i uznał że widać ślady „walki” i mało prawdopodobne by Apronia popełniła samobójstwo, tak jak próbował o tym przekonać wszystkich Plaucjusz. Więc może owa uczta miała zaskarbić sobie przychylność i obronić dobre nazwisko? Sprawa Marka Plaucjusza nie trafiła do sądu, bowiem zanim rozpoczął się proces Urgulania wysłała swojemu wnukowi miecz (może za podszeptem swojej przyjaciółki Liwii) by w ten sposób zmył hańbę z rodowego nazwiska, zanim rozpocznie się publiczny proces o morderstwo. I tym trochę makabryczny sposobem uniknięto skandalu.
Ale za chwilę pojawił się nowy skandal, tym razem z udziałem wnuczki. Skandal którego już nie dało się tak łatwo zatuszować… Plaucja Urgulania (nosząca takie samie imię co babcia) – pierwsza żona cesarza Klaudiusza wdała się w romans z wyzwoleńcem, jakby tego było mało Klaudiusz dodatkowo oskarżył ją o współudział w morderstwie jakiego dokonał jej brat Marek Plaucjusz na Apronii. Zaowocowało to szybkim rozwodem. A co się stało z naszą Urgulanią? Czy czyny jej wnuków nie przelały czary i nie zaważyły na dalszej przyjaźni z Liwią? Nie wiadomo. Przekazy milczą na ten temat… możemy snuć tylko przypuszczenia bardziej optymistyczne bądź pesymistyczne.
