Dnia 1 czerwca 384 roku p.n.e. zbawca Rzymu Marek Furiusz Kamillus ogłosił budowę świątyni Junony Monety. Budowlę dedykowano w 344 roku p.n.e. na północnym wzniesieniu Kapitolu, gdzie niegdyś – według tradycji – stał dom Manliusza Kapitolinusa1, a jeszcze wcześniej zapewne zamek (arx) królów. Przydomek Moneta znaczy Ostrzegająca, Doradzająca, od łacińskiego słowa monere.
Junona Moneta jest to drugie imię używane w odniesieniu do bogini Junony. Junona Moneta była strażniczką skarbu państwa. Pierwotnie, przez cztery wieki, w świątyni wybijano monety. Później w w pobliżu Koloseum – za panowania Domicjana – powstała mennica państwowa.
Przy świątyni trzymano gęsi, które były świętym ptakiem tej bogini, jako symbol czystości i przywiązania do domu oraz czujności. To zgodnie z tradycją te ptaki zaalarmowały broniących się Rzymian na Kapitolu przed atakiem Galów w 390 roku p.n.e.
Słowo „moneta” jest po dziś dzień nazwą pieniądza metalowego.
