Faustyna Starsza była córką Marka Anniusa Verusa i Faustyny Rupilii. Do historii przeszła też jako ciotka cezara Marka Aureliusza. Ale jej życiorys skrywa też pewną ciekawą historię – była jedną z najbardziej zaangażowanych cesarzowych w polepszenie edukacji niższych warstw społecznych…
Historia mówi, że była jedyną córką konsula Verusa. Jej braćmi byli konsulowie, Annius Libo i Marek Annius Verus. Jej ciotką ze strony matki była cesarzowa Vibia Sabina.
Faustyna urodziła się i dorastała w Rzymie. Została żoną Antoninusa Piusa, gdy ten był jeszcze zwykłym obywatelem. Gdy Antoninus wyjechał jako prokonsul do Azji, mówiono o niej, że nadmiernie korzystała ze swojej wolności. Była wdzięcznym obiektem plotek. Wpływ na to zjawisko miała na pewno wielka uroda, którą się odznaczała. Ale po powrocie męża plotki ucichły.
Jej wujem był cesarz Hadrian. To właśnie on wskazał Antoninusa na nowego cesarza. Faustyna , u jego boku, została cesarzową i Senat przyznał jej tytuł Augusty.
Razem z mężem doczekali się czworga dzieci, w tym najmłodszej córki również Faustyny , która później została żoną cesarza Marka Aureliusza. Faustyna Młodsza, była jedynym dzieckiem, które przeżyło i było świadkiem wyniesienia rodziców do rangi cesarza i cesarzowej.
Od Faustyny Starszej wywodzi się też Fabia Orestilla, późniejsza żona Gordiana, jednego z cesarzy.
Ceniono Faustynę Starszą nie tylko za urodę, ale również mądrość. Czynnie angażowała się w działalność charytatywną. Miała też inną wielką pasję. Doskonale zdawała sobie sprawę,że edukacja może wpłynąć na polepszenie bytu wielu ludzi. Dlatego pomagała w zdobywaniu wiedzy rzymskim dzieciom, szczególnie młodym dziewczętom.
Faustyna przeszła również do historii ze względu na wypromowany przez siebie styl uczesania. W rzymskim świecie naśladowano jej upięcie włosów jeszcze przez dwa lub trzy pokolenia.
Pius będąc cesarzem rzadko opuszczał Italię. Razem z żoną dzielił czas pomiędzy Rzym a ulubioną posiadłość w Lorium i inne posiadłości w Tusculum.
Faustyna zmarła prawdopodobnie około roku 140, najprawdopodobniej właśnie w Lorium. Antoninus był głęboko poruszony jej śmiercią i pragnął należycie ją uhonorować. Dlatego jej rzeźby znalazły się na Forum Romanum. ale również w głównym cyrku.
Antoninus i Faustyna, zdaniem wielu historyków, do dziś uchodzą za jedną z najbardziej zgodnych i dobranych par Imperium.