Ciekawostki starożytnego Rzymu (Artefakt)

Rzymska mozaika w izbie biesiadnej (triclinium) w willi w Antandros, w północno-zachodniej Turcji. Scena w środkowej części mozaiki podłogowej ukazuje naczynie i ptaki. Obiekt datowany jest na IV wiek n.e.

Rzymski nagrobek niejakiego Gajusza Popilliusza, który ukazany został na reprezentatywnym krześle. Przed nim znajduje się zapewne jego niewolnik trzymający zwój i wykonujący gest „rogów”, który w ten sposób odciąga nieszczęście od swojego pana.

Rzymski relief ukazujący scenę orki. Badacze uważają, że scena może być też częścią większej kompozycji ukazującej moment składania ofiary. Obiekt datowany jest na III wiek n.e.; znajduje się w Michael C. Carlos Museum, Emory University (Atlanta w USA).

Szkielet kobiety odkryty w marmurowym sarkofagu, który datowany jest na III wiek n.e. Co interesujące, wciąż zachowały się włosy i brwi kobiety, która zapewne zmarła w wieku 50-60 lat. Do odkrycia doszło w 1962 roku w rzymskiej Tesalonice, a kobieta pochodziła z wysokich warstw społecznych. Obiekt znajduje się na wystawie Muzeum Archeologicznego w Salonikach.

Rzymski fresk ukazujący wyspę olbrzymów-ludożerców Lajstrygonów, gdy przybywa Odyseusz. Co interesujące, Grecy utożsamiali to mityczne miejsce albo z Sycylią, albo z Formią w Lacjum. Obiekt odkryto w domus przy obecnej drodze rzymskiej Via Cavour; obecnie znajduje się muzeach watykańskich w Rzymie. Datowane na I wiek p.n.e.

Rzymskie małe szklane naczynia w kształcie ptaków – znane jako unguentarium. Służyły one do przechowywania perfum i olejków. W celu wylania zawartości „ogon” ułamywano. Obiekt datowany na I wiek n.e.; obecnie znajduje się w Muzeum Archeologicznym w Salonikach.

Podstawa rzymskiej miski z namalowanymi dwoma postaciami. Obiekt datowany na III-IV wiek n.e.; artefakt znajduje się na wystawie w The Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku.

Wielka wanna cesarza Nerona, wykonana z porfiru. Obiekt znajdował się pierwotnie w pałacu Nerona (Domus Aurea); obecnie znajduje się w muzeach watykańskich w Rzymie.

Rzymski portret Aleksandra Sewera, nazywanego także Aleksjanem Bassianusem (Alexianus Bassianus), który był ostatnim cesarzem z rodu Sewerów. Na tronie Rzymu zastąpił swojego kuzyna Heliogabala, który zginął w wyniku spisku. Panowanie Aleksandra Sewera wyznacza nowy okres w dziejach Rzymu – kryzys III wieku – niemal 50 lat wojen domowych, inwazji i upadek gospodarki. Został zamordowany przez własnych zbuntowanych żołnierzy w 235 roku n.e.

Rzymski malunek ukazujący Herona – boga egipskiego – który utożsamiany był z Horusem i przypisywano mu role odnowiciela i opiekuna sprawiedliwości. Na obrazie Heron ukazany został w stroju rzymskiego żołnierza: ubrany w napierśnik, ochronne nagolenniki i pelerynę. Bóg ofiaruje kadzidło i składa płynną ofiarę obok kolumny podtrzymującej gryfa Nemezis, bogini boskiej zemsty.