Marek Tulliusz Cycero wsławił się wieloma wygranymi sprawami, mowami i powiedzeniami. Zapewne nie miał pojęcia, że to za sprawą jego bardzo oryginalnego, jak na Rzymianina, podejścia do zasobów naturalnych podległej mu prowincji dziś mógłby uchodzić za prekursora ochrony bioróżnorodności. Otóż Cycero nie miał w zbyt wielkim poważaniu gladiatorów i nieraz krytycznie wypowiadał się na temat angażowania w igrzyskach zwierząt. Oburzyła go między innymi masakra słoni podczas igrzysk urządzonych przez Pompejusza Wielkiego.
O wiele bardziej aktywnie zareagował, gdy nakazano mu sprowadzić pantery na potrzeby igrzysk (festival), w czasie, gdy piastował stanowisko prokonsula Cylicji (obecnie okolice od Antalii – Attalaya po Konię – Ikonium w Turcji). W roku 50 p.n.e. edyl Celiusz Rufus oraz Marek Oktawiusz domagali się od Cycerona przysłania mu zwierząt na igrzyska. Celiusz wywierał naciski pisząc, że Cycero okryje się niesława, jeśli Rufus nie otrzyma „greckich panter” (pewnie chodziło o lamparty). Cycero skarżył się swemu przyjacielowi Pomponiuszowi Attykowi w listach z tego okresu: „Celiusz przysłał mi wyzwoleńca z bardzo dokładnym listem, domagając się panter”.
Stanowisko Cycerona nie było bezzasadne. Pliniusz prawiem100 lat później informuje nas, że na przykład podczas edylatu Skaurusa sprowadzono 60 panter, Pompejusz pokazał ich 410, a Oktawian August, który naturalnie wszystkich pragnął zaskoczyć, pokazał ich 420 (NH 8.24.64). Nie wiadomo nam nic o tym, jaki los spotkał zwierzęta.
Oczywiście, Cycero nie ugiął się i odmówił w sobie właściwy żartobliwy, aczkolwiek zdecydowany sposób pisząc w liście do Cecyliusza Rufusa „O pantery, stosownie do mego polecenia, starają się pilnie ci, którzy zwykle urządzają polowania lecz jest ich dziwnie mało, a te, które są, podobno się bardzo uskarżają, że w mojej prowincji na nikogo nie knuje się zasadzek, tylko na nie. Mówią więc, że postanowiły się przenieść z naszej prowincji do Karii.”
W następnym liście podziękował Attykowi za wytłumaczenie go: „Bardzo ci jestem wdzięczny za to, żeś odpowiedział Markowi Oktawiuszowi, nie robiąc mu nadziei. Na przyszłość odpowiadaj stanowczym „nie” na wszystkie niewłaściwe żądania”.
