Dakowie byli ludem zamieszkującym tereny obecnej Rumunii i części Węgier. Po dziś dzień możemy podziwiać pozostałości po budowlach i fortecach jakie zbudowali w górach Orăștie, będących częścią Karpat. Dowodzą one, jak rozwiniętą cywilizacją byli Dakowie.
Imponujące struktury, jakie udało się odkryć naukowcom stanowią łącznie sześć dackich fortec, które wpisano na listę UNESCO. Wśród nich wymienić można dawną stolicę państwa dackiego – Sarmizegetusa Regia. Miasto to zbudowano na wysokości 1200 metrów n.p.m. w I wieku p.n.e. Dakowie byli naprawdę sprawnymi budowniczymi, a ich konstrukcje wykonane były z drewna i kamienia. Do budowy najczęściej stosowano duże kamienne bloki, o bardzo równych ściankach, które wzmacniano belkami od środka. Warto nadmienić, że pomimo faktu, że Dakowie nie znali zaprawy ich budowle były niezwykle trwałe.
Na szczytach wzniesień znajdowały się fortece i bastiony. Dodatkowo Dakowie stosowali niezwykle rozbudowane systemy umocnień (wały, palisady, mury kamienne), które były trudne do zdobycia.
Przez lata niezwykle rozbudowany system fortec w górach Orăștie gwarantował Dakom bezpieczeństwo. Wraz jednak z dwoma wojnami dackimi cesarza Trajana, na początku II wieku n.e., fortece zostały zdobyte, a zabudowania zniszczone. Upadek rządów Decebala i jego samobójcza śmierć, spowodowały przejęcie terenów za Dunajem przez imperium rzymskie i utworzenie nowej prowincji Dacji. Rzymianie nie planowali jednak wykorzystać dawnych fortec dackich. Zniszczono je, a pozyskany w ten sposób materiał budowlany wykorzystano przy budowie nowych centrów. Rzymskie miasta powstawały w niedalekiej odległości od dawnych fortec – np. ośrodek Ulpia Traiana Sarmizegetusa założony został 40 km od dawnej stolicy Daków.
