Rzymska skarbonka, wykonana z brązu, w kształcie bezdomnej dziewczynki sięgającej po monety. Datowane na 25-50 n.e. | Zdjęcie: Mary Harrsch
Antyczni Rzymianie raczej gardzili żebrakami i uważali, że bliżej im do niewolników niż współobywateli. Jeśli kogoś wspierano to, to tylko licząc na polityczne korzyści.
Religia rzymska także do wspierania ubogich nie zachęcała. Sytuacja ulegać zaczęła poprawie wraz z rozwojem chrześcijaństwa w Imperium. Nawet sam cesarz Julian Apostata żałować miał podobno, że Rzymianom wyznającym starorzymską wiarę brak jest zwyczaju wspomagania ubogich, tak charakterystycznego za to dla chrześcijan.
Madejski Paweł, Żebracy i żebractwo w starożytnym Rzymie przedchrześcijańskim, s.103. [w.] Kostuch Lucyna, Ryszewska Katarzyna (red.), Zbytek i ubóstwo w starożytności i średniowieczu, Kielce 2010
Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na kanałach społecznościowych, wdzięczny będę za wsparcie.
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.Zgadzam sięNie wyrażam zgodyPolityka prywatności
Raport o błędzie
Poniższy tekst zostanie wysłany do naszych redaktorów
