Na południu Portugalii, niedaleko miejscowości Vidigueira, znajdują się pozostałości po dużej willi rzymskiej, która datowana jest jeszcze na I wiek n.e. Naukowcy byli w stanie wyznaczyć trzy osobne fazy istnienia budowli, która była przebudowywana.
Tak jak zostało wspomniane pierwsza konstrukcja powstała w połowie I wieku n.e. Uległa ona jednak zniszczeniu i w połowie II wieku n.e. powstała nowa willa. Ta z kolei podupadła, w związku z czym pod koniec II wieku n.e. powstała trzecia wersja willi, której ruiny podziwiać możemy po dziś dzień. Z pierwszych dwóch faz zachowały się jedynie fragmenty murów. W IV wieku n.e. willa była zamieszkana przez biskupa, a zachowane części poprzednich willi zostały ze sobą połączone.
Wchodząc na teren parku archeologicznego pierwszym, co ukaże się naszym oczom będą odizolowane ruiny świątyni, która poświęcona była nieznanemu rzymskiemu bóstwu. W V wieku n.e. budowla została przekształcona na cele chrześcijańskie – dowodem na to są znalezione w portyku ślady po pochówkach.
Na przedzie willi znajdował się ogród, który stopniowo powiększył się wzdłuż dużego zbiornika wodnego, który latem mógł służyć jako basen. Od strony basenu znajdował się podniesiony taras z galerią, gdzie też gospodarze witali swoich gości. Po drugiej stronie budowli znajdował się kolejny basen z wodą.
Willa posiadała dwa poziomy. Na dole znajdowały się m.in. spiżarnia oraz triclinium. Budowla posiadała także łaźnie, które zostały zaadoptowane do willi biskupa. Na górę prowadziły wąskie i strome schody, gdzie z kolei znajdowała się podłużna weranda na całej długości budowli oraz liczne pokoje.
Willa biskupa posiadała także wydzieloną część wiejską, w której mieszkali niewolnicy lub pracownicy oraz znajdowała się prasa do winogron lub oliwek (lagar).
Willa została opuszczona w połowie V wieku n.e.
Odkryte artefakty znajdują się w ratuszu w Vidigueira.
