W antycznym Rzymie praktykowano rytuał suovetaurilia polegający na składaniu w ofierze bogowi wojny, Marsowi świni (sus), owcy (ovis) oraz byka (taurus). W ten sposób chciano zyskać jego wsparcie i oczyszczenie ziemi – tzw. lustratio.
Obrzęd ten nazywano także suovitaurilia i o jego istnieniu wiemy dzięki przekazowi Katona Starszego w dziele „De Agri Cultura”. W czasie uroczystości prowadzono trzy zwierzęcia wokół ziemi, która miała zostać oczyszczona, recytując po drodze tekst przysięgi. Po zakończeniu obejścia ziemi, zwierzęta składano w ofierze i oceniano czy bóstwo „zaakceptowało” ofiarę. Znakami zwykle było wróżenie z wnętrzności zwierząt.
Suovetaurilia odbywały się zarówno w sferze prywatnej jak i publicznej. Osoby prywatne obrzęd inicjowały, aby oczyścić swoją ziemię i czyniły to zwykle w maju, w czasie festiwalu Ambarvalia, który z założenia przewidywał obchodzenie pola.
W sferze publicznej obrzęd praktykowano w czasie świąt wiejskich, dla zatwierdzenia cenzusu lub aby odpokutować błędy w czasie czynienia rytuałów. Zwykle suovetaurilia miały miejsce co 5 lat; przerwę nazywano lustrum.
Obrzęd przeprowadzano także, kiedy zniszczono świątynię, a w jej miejsce miał powstać nowy przybytek. Suovetaurilia przeprowadzono np. w roku 69 n.e., kiedy to spłonął Kapitol w czasie walk o tron rzymski. Rytuał miał miejsce także niekiedy przed wyruszeniem wojsk na poważną kampanię wojenną – było tak m.in. przed inwazją Trajana na Dację.
