W swojej książce zatytułowanej „Konstantynopol 626”, jaka to ukazała się w serii „Historyczne Bitwy”, autor, pan Łukasz Czarnecki przedstawił nam tytaniczne zmagania Cesarza Herakliusza z licznymi przeciwnościami losu. Tych przeciwności było doprawdy niemało, zarówno w postaci oponentów, jak i osobistych nieszczęść.
Praca pana Czarneckiego jest dość nietypową przedstawicielką książek z serii „Historyczne Bitwy”, ponieważ nie ma w niej szczegółowego opisu uzbrojenia i sztuki wojennej obu stron pisanego konfliktu, co jest typowe dla innych opracowań z tej książkowej serii. Niemniej jednak, niczego ten drobny fakt tej książce nie ujmuje. Rzeczowe i fachowe opisy tytanicznych zmagań Persów z Bizantyjczykami (uważającymi siebie samych za Rzymian) w latach 602 n.e. do 628 n.e. są bardzo mocnym atutem recenzowanego opracowania. Sam autor szczegółowo omawia mocne i słabe strony źródeł historycznych, odnoszących się do opisanej przez niego wojny. Była to wielka wojna i jednocześnie niezwykle okrutna wojna, o silnej podbudowie religijnej, którą można jednocześnie uznać za ostatnią wojnę antyku, jak i za „wojnę światową VII wieku”, idąc za słynnym rosyjskim badaczem dziejów Wielkiego Stepu Lwem Gumilowem (1912 – 1992). Pan Czarnecki nie ukrywa swojej wielkiej sympatii do niezmordowanego, aczkowiek nieszczęśliwego Basileusa, albowiem to właśnie Herakliusz, jako pierwszy z cesarzy wschodniorzymskich, przyjął ten tytuł, który później towarzyszył jego następcom na tronie. Ze względu na charakter, opisanej w omawianej książce wielkiej wojny Bizancjum z Persją Sasanidów można także uznać ten konflikt za swojego rodzaju „prekursora” wszystkich późniejszych, niezwykle krwawych wojen, motywowanych religijnie.
Wypada tylko życzyć sobie więcej takich pozycji książkowych na czytelniczym rynku, nawet jeśli odbiegają one nieco od ogólnie przyjętego i tradycyjnego schematu.
Łukasz Czarnecki
Panujący w latach 610-641 cesarz Herakliusz jest bez wątpienia jedną z najbardziej fascynujących postaci w ponadtysiącletnich dziejach Cesarstwa Bizantyńskiego. W swym życiu pełnił wiele ról. Zaczynał, walcząc w szeregach rebelii zorganizowanej przez swego ojca przeciwko uzurpatorowi Fokasowi. Po zwycięstwie nad tyranem, w efekcie którego sam zasiadł na cesarskim tronie, stanął przed trudnym zadaniem ocalenia Bizancjum upadającego pod naporem perskiej inwazji. Państwo leżało w ruinie, najważniejsze prowincje zostały zagarnięte przez nieprzyjaciół, najświętsze miasto bizantyńskie – Jerozolima wpadła w ręce Persów, którzy wymordowali zamieszkujących je chrześcijan i uprowadzili bezcenną relikwię Krzyża Świętego. Sytuacja wydawała się beznadziejna, jednak po jedenastu latach przygotowań Herakliusz, osobiście stanąwszy na czele armii, poprowadził wyprawę wojenną przeciwko Persom. Ku zaskoczeniu świata cesarz bizantyński, niczym drugi Aleksander Wielki, zwyciężył potężnego perskiego władcę – Chosroesa II i narzucił jego następcom upokarzający traktat pokojowy, na mocy którego Persowie musieli wycofać się ze wszystkich zajętych przez siebie prowincji i zwrócić zagrabione relikwie.
Produkt jest tymczasowo niedostępny
Specjalnie dla Czytelników !!! niższe ceny po kliknięciu w poniższy link i wpisaniu hasła do rabatu: imperiumromanum
