Discordia była to bogini zamętu, niezgody i chaosu. Odpowiednik greckiej Eris. Jej imię pochodzi od słowa discors oznaczaającego: „niezgoda”.
Była ważnym bóstwem podziemia, które wprowadzało niezgodność w życiu, powodowało wojny i waśni między rodzinami i przyjaciółmi.
Posiadała dwie manifestacje: groźną i łagodną: Niezgoda destrukcyjna, wywołująca wojny i Niezgoda twórcza, będąca duchem współzawodnictwa, pobudzająca do pilnego działania. Sprawiała, iż cieśla zazdrościł cieśli, iż każdy artysta zazdrościł innemu, a jednocześnie kochał własną pracę. Przedstawiana była jako uskrzydlona postać kobiety. W kontekście militarnym reprezentowała bunt.
Discordia ukazywana była jako okrutna i wojownicza. Wergiliusz wspomina, że bogini mieszkała przy wejściu do piekła. Z radością miała też brać udział we wszelkich walkach, będąc ubrana w podarty płaszcz.
Współcześnie do kultu bogini nawiązuje dyskordianizm. Jest on współczesny nurtem filozoficznym mającym na celu podważenie samej istoty religijności poprzez pozorowanie jednej z nich.