Antyczni Rzymianie stworzyli społeczeństwo, w którym w olbrzymim stopniu wykorzystywano niewolnictwo. Co warte podkreślenia, Rzymianie najbardziej cenili sobie niewolników narodzonych w niewoli (tzw. vernae; w l.poj. verna), gdyż tacy nigdy nie zaznali poczucia wolności i swoją sytuację życiową uważali za normalny stan.
Posiadając dziecko zrodzone w niewoli właścicielowi było łatwiej wychować sobie wiernego i oddanego sługę, nie myślącego o buncie lub swoim ciężkim losie. Warto nadmienić, że Katon Starszy, żyjący w latach 234-149 p.n.e., doskonale zdawał sobie sprawę z korzyści, jakie przynosiło posiadanie dziecka niewolniczego. Nie myślał tu jednak jedynie w kontekście posiadania wiernego sługi. Jak podaje Plutarch:
[Katon] dawał też pieniądze niewolnikom domowym, jeśli tego chcieli. Ci kupowali za nie dzieci. Wychowywali je i karmili na koszt Katona, a po roku znów je sprzedawali. Wiele takich dzieci utrzymywał sam Katon, po czym przy sprzedaży oddawał dziecko kupcowi, który dawał najwięcej.
– Plutarch, Katon Starszy, 21
Katon mając wiele, „dobrze ułożonych”, dzieci-niewolników mógł dodatkowo nieźle zarobić, gdyż na rynku niewolniczym były one bardzo cenne. Co interesujące, zachęcał nawet męskich niewolników do uprawiania miłości z innymi niewolnicami, jednak za dodatkową opłatą. W ten sposób miał podwójny profit: zarobek oraz szansę na potencjalne dziecko zrodzone z niewolniczego związku.
