Claudius Aelianus (Elian Klaudiusz) urodził się jako Claudius Aelianus Praenestinus ok. roku 175 n.e. w Praeneste. Był to rzymski pisarz i nauczyciel retoryki, który działał w czasach cesarza Septymiusza Sewera i prawdopodobnie przeżył Heliogabala.
Do naszych czasów zachowały się niemal w całości jego trzy dzieła: „O właściwościach zwierząt”, „Opowiastki Rozmaite” i „Listy wieśniaków”. Podobno po śmierci Heliogobala Elian napisał na niego pamflet „Oskarżenie niewieściucha”. Księga Suda podaje, że był on również arcykapłanem. Klaudiusz Elian chwalił się tym, że nigdy nie opuścił Italii ani nigdy nie wsiadł na żaden statek. Należał do tych ludzi co lubią pracować w zaciszu własnego domu. Elian znakomicie mówił po grecku dlatego został nazwany „miodoustym”. Elian był skromnym człowiekiem, zdobył renomę „sofisty” choć sam Elian uważał, że nie zasługuje na tak zaszczytne miano. Jego dzieła mają obecnie dużą wartość dzięki licznym cytatom z dzieł starszych autorów, które poza tym się nie zachowały, oraz dzięki zaskakującej wiedzy, która daje możliwość poznania świata grecko-rzymskiego. W książce”O właściwościach zwierząt” Elian opowiada o różnych niezwykłych historiach oraz o zwyczajach różnych zwierząt. Możemy również dowiedzieć się od niego o anatomii różnych zwierząt.
W „Opowiastkach rozmaitych” dowiadujemy się wiele ciekawych rzeczy o różnych sławnych postaciach oraz jakie prawa obowiązywało w różnych greckich miastach. Elian przekazuje nam również wiele opowieści, które przeważnie usłyszał od innych pisarzy. Dodatkowo Elian napisał również „Listy wieśniaków” czyli zbiór fikcyjnych listów głównie miłosnych, dla których inspiracją były często komedie napisane przez greckich pisarzy.
Zmarł około roku 235 n.e. w Rzymie. Filostrat podaje, Elian żył ponad sześćdziesiąt lat i nie miał żony ani dzieci.
