Cynamon był przyprawą bardzo dobrze znaną w starożytności. Używali go Chińczycy i Egipcjanie, a także Rzymianie. W starożytności rozróżniano cynamon i kasję. Bardziej poważany i luksusowy był cynamon, który importowano ze Sri Lanki; kasja z kolei sprowadzana była z Arabii i Etiopii. Z racji na fakt, iż cynamon był bardzo drogi, na jego sprowadzenie mogli sobie pozwolić jedynie najbogatsi.
Cynamon i kasję wydobywa się z kory wewnętrznej różnych gatunków drzewa cynamonowca. Pliniusz Starszy twierdzi, że rzymski funt (327 gram) cynamonu lub kasji kosztował 300 denarów – tak więc 10-miesięczną zwykłą płacę. W Edykcie Dioklecjana o cenach maksymalnych z 301 roku n.e. cena za funt kasji wynosiła 125 denarów.
Pierwotnie cynamon wykorzystywano, aby ukryć niekorzystny zapach zepsutego mięsa, a fenole zawierające się w przyprawie hamowały powstawanie bakterii, które psuły mięso. Starożytni doceniali zwłaszcza zalety konserwujące produktu. Już starożytni Egipcjanie stosowali cynamon przy mumifikacji, którego silny aromat niwelował nieprzyjemny zapach martwego ciała, a związki organiczne konserwowały tkanki. Rzymianie z kolei, mimo że cynamon był drogi, stosowali go niekiedy na czas pogrzebu i palenia zwłok – w ten sposób ukrywano nieprzyjemne zapachy. Istnieje przekaz mówiący, jakoby cesarz Neron spalił w czasie pogrzebu swojej żony Poppei Sabiny, w roku 65 n.e., całe zapasy cynamonu w Rzymie.
W Rzymie cynamon dodawany był także do olejków namaszczających, które nakładano na ciało. Wierzono iż powoduje on korzystną stymulację seksualną i jest źródłem siły seksualnej oraz popędu.
Cynamon naturalnie był także wykorzystywany w kuchni. M.in. stosowano liście tzw. malabathrum, nazywanych folia – odnoszących się zapewne do cinnamomum tamala. Co więcej, cynamon służył do destylacji oleju stosowanego w sosie kminkowym do ostryg. Rzymski smakosz Apicjusz podkreślał, że cynamon jest przyprawą niezbędną w każdej szanującej się kuchni, a kasja z kolei do dobry dodatek smakowy do wina.
Cynamon z racji na fakt, iż był ciężko dostępny, jego transport trudny do realizacji, a zapotrzebowanie duże, był niezwykle pożądany. Pliniusz Starszy ocenił, że cynamon o tej samej wadze, co srebro był pięciokrotnie droższy.
