W 2015 roku archeolodzy na wyspie toskańskiej Elba zidentyfikowali pozostałości willi, która to miała jakoby należeć do pierwowzoru jednej z głównych postaci powieści „Ben-Hur”. Posiadłość, określana terminem Villa Le Grotte („Jaskinie”), która datowana jest na I wiek p.n.e., należeć miała do Marcusa Valeriusa Messalla’i Corvinusa, przyjaciela tytułowego Ben-Hura z lat młodzieńczych, który rywalizował z nim w znanym wyścigu rydwanów. Kiedy Ben-Hur był wymysłem autora książki Lewa Wallace’a z 1880 roku, tak Messalla oparty został na prawdziwej postaci historycznej.
Marcus Valerius Messalla Corvinus był członkiem jednej z najstarszych i najpotężniejszych rodów Rzymu. Był patronem poety Owidiusza, którego gościł u siebie w czasie jego wygnania oraz dowódcą Oktawiana w bitwie pod Akcjum w 31 roku p.n.e.
Według archeologów Laury Pagliantini, Luisy Zito i Luisy Quaglia, willa przez bardzo długi czas kojarzona była z rodziną Messalli, jednak w obliczu brak dowodów nie można było tego potwierdzić. Dopiero odkrycie zespołu pod kierunkiem Franco Cambi’ego dokonane u podnóża willi udowodniło, że jest to była rezydencja Messalli. Okazało się że obok willi znajdowała się farma, która działała dla rezydencji. W jej ruinach znaleziono pięć ceramicznych waz (tzw. dolia – każda mogła pomieścić od 1300 do 1500 litrów wina), na których widniały inskrypcje „Hermia Va(leri) (M)arci s(ervus) fecit”, czyli „Stworzone przez Hermias, niewolnika Marcusa Valeriusa”.
