Skała Tarpejska (saxum Tarpeium, mons Tarpeius, arx Tarpeia), to zbocze wzgórza kapitolińskiego nazwane od imienia westalki Tarpei, która zdradziła Rzym za obietnice złotych bransolet/ naramienników noszonych przez Sabinów. Sabinowie po zdobyciu miasta zarzucili ją swymi tarczami powodując jej śmierć i pochowali na wzgórzu. Na pamiątkę tego makabrycznego czynu zbocze wzgórza nosi nazwę Skały Tarpejskiej.
Ponadto od tamtego czasu, jako, że miejsce stało się symbolem zdrady, zrzucano stamtąd słynnych zdrajców. Jak nakazywało Prawo XII Tablic w tablicy VIII i ustępie 23, osoba, której udowodni się winę składania fałszywego świadectwa, miała zostać strącona ze skały. Taka śmierć niosła za sobą stygmat hańby.
Warto dodać, że powiedzenie Arx tarpeia Capitoli Proxima – „Skała Tarpejska blisko Kapitolu leży” tłumaczyć należy na nieuchronność kary za popełniony czyn.
