Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
W historii starożytnego Rzymu przewinęło się mnóstwo sławnych postaci. Wiele z nich przeszło do pamięci jako okrutni tyrani, mowa tu chociażby o: Kaliguli, Neronie, czy Karakalli. Inni znowu zasłynęli jako wielcy reformatorzy: Oktawian August, Klaudiusz, Marek Aureliusz, Dioklecjan, czy Konstantyn Wielki. Nie wolno także zapominać o rzymskich wodzach, którzy ratowali niejednokrotnie państwo rzymskie przed zagładą.
Do pamięci przeszli także wielcy twórcy kultury rzymskiej, którzy w istotny sposób wpłynęli na dalszy rozwój świata. Przedstawię postaci, które zasłynęły wielkimi czynami, bądź się tylko zapisały swoimi czynami w kartach historii.
(1 października 208 - 21 marca 235 n.e.)
Aleksander Sewer był cesarzem rzymskim panującym w latach 222-235 n.e. Kuzyn znienawidzonego Heliogabala; nie zyskał sobie szacunku żołnierzy. Przez całe swoje rządy Aleksander był niezwykle podatny na wpływy swojej babki i matki, które de facto rządziły w jego imieniu.
(14 września 208 - 8 czerwca 218 n.e.)
Diadumenian był synem cesarza Makrynusa. Był współcesarzem od 218 roku n.e. Został zabity razem z ojcem tego samego roku.
(206 - 253 n.e.)
Trebonian Gallus był to cesarz rzymski panujący w latach 251-253 n.e. Otrzymał władzę z rąk żołnierzy. Mierzył się z inwazjami i walką wewnętrzną.
(204 - 11 marca 222 n.e.)
Heliogabal był cesarzem rzymskim panującym w latach 218-222 n.e. Młody władca szybko dał dowody swojego niezrównoważenia emocjonalnego i okrucieństwa. Jego rządy są uważane za jedne z najgorszych w historii rzymskiej; jego chore pomysły i kontrowersyjne prowadzenie się na zawsze przetrwały w antycznych źródłach.
(po 200 - wrzesień 276 n.e.)
Marek Anniusz Florian był cesarzem rzymskim panującym między lipcem a wrześniem 276 n.e. Jego panowanie to próba ugruntowania władzy i ustabilizowania sytuacji w państwie rzymskim. Jego głównym rywalem o władzę był Probus, uzurpator na wschodzie.
(200 - 276 n.e.)
Cesarz rzymski Tacyt rządził w latach 275-276 n.e. Tacyt miał zgodnie współpracować z senatem oraz zainicjował wiele reform. Ponadto uczcił tragicznie zmarłego Aureliana licznymi posągami, a także ukarał jego morderców.
(ok. 193 - ok. 262 n.e.)
Walerian I był cesarzem rzymskim w latach 253-260 n.e. Był jedynym z rzymskich cesarzy, który dostał się i zmarł w niewoli. Pojmany w czasie wojny z Persją.
(27 maja 189 - 26 lutego 212 n.e.)
Geta był cesarzem rzymskim, współrządził z ojcem w latach 209-211 n.e. i z bratem Karakallą w 211-212 n.e. Zamordowany został z rozkazu nienawidzącego go brata i zmarł w objęciach matki.
(4 kwietnia 188 - 8 kwietnia 217 n.e.)
Karakalla był cesarzem rzymskim panującym w latach 211-217 n.e. Popierany przez pretorianów i część wojska, zasłynął z okrucieństwa oraz krwawych widowisk.
(ok. 175 - ok. 235 n.e.)
Claudius Aelianus był rzymskim pisarzem i nauczycielem retoryki. Działał w czasach cesarza Septymiusza Sewera. Nazywano go "miodoustym".
