Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
W historii starożytnego Rzymu przewinęło się mnóstwo sławnych postaci. Wiele z nich przeszło do pamięci jako okrutni tyrani, mowa tu chociażby o: Kaliguli, Neronie, czy Karakalli. Inni znowu zasłynęli jako wielcy reformatorzy: Oktawian August, Klaudiusz, Marek Aureliusz, Dioklecjan, czy Konstantyn Wielki. Nie wolno także zapominać o rzymskich wodzach, którzy ratowali niejednokrotnie państwo rzymskie przed zagładą.
Do pamięci przeszli także wielcy twórcy kultury rzymskiej, którzy w istotny sposób wpłynęli na dalszy rozwój świata. Przedstawię postaci, które zasłynęły wielkimi czynami, bądź się tylko zapisały swoimi czynami w kartach historii.
(24 grudnia 3 p.n.e. - 15 stycznia 69 n.e.)
Galba był cesarzem rzymskim w 69 roku n.e., tzw. „roku czterech cesarzy”, po tym jak samobójstwo popełnił znienawidzony cesarz Neron. Dążył do wprowadzenia dyscypliny w wojsku i oszczędności. Zginął z rozkazu Othona.
(ok. 4 p.n.e. - 65 n.e.)
Seneka Młodszy był retorem, pisarzem, poetą i filozofem rzymskim. Nazywany "Filozofem", był nauczycielem i opiekunem Nerona na początku jego panowania.
(1 sierpnia 10 p.n.e. - 13 października 54 n.e.)
Klaudiusz był cesarzem rzymskim panującym w latach 41-54 n.e. Był jednym z lepiej wykształconych władców, który z powodu kalectwa był dyskryminowany.
(? - po 57 n.e.)
Aulus Plaucjusz zasłużył się jako dowódca legionów w czasie podboju Brytanii w 43 roku n.e., za panowania cesarza Klaudiusza.
(24 maja 15 p.n.e. - 10 października 19 n.e.)
Germanik był jednym z największych wodzów rzymskich. Zasłynął skutecznymi kampaniami przeprowadzonymi w Germanii, po klęsce w lesie Teutoburskim.
(16 p.n.e. - 21 n.e.)
Arminiusz był synem wodza germańskiego plemienia Cherusków. Mimo że wychował się jak Rzymianin, to z czasem zbuntował się przeciwko swoim wychowawcom i zadał im jedną z największych porażek w historii Cesarstwa Rzymskiego - w lesie Teutoburskim w roku 9 n.e.
(17 p.n.e. – 20 sierpnia 2 n.e.)
Lucjusz Juliusz Cezar był synem Marka Agrypy i wnukiem cesarza Augusta. Przewidywany jako sukcesor do władzy, zmarł niespodziewanie w roku 2 n.e.
(20 p.n.e. - 18 października 31 n.e.)
Sejan był wszechwładnym prefektem gwardii pretoriańskiej cesarza Tyberiusza, który dążył do zamachu stanu i przejęcia władzy w Cesarstwie.
(20 p.n.e. – 24 lutego 4 n.e.)
Gajusz Juliusz Cezar był synem Marka Agrypy i wnukiem cesarza Augusta. Przewidywany jako sukcesor do władzy, zmarł niespodziewanie w roku 4 n.e.
(31 stycznia 36 p.n.e. - 1 maja 37 n.e.)
Antonia Młodsza była córką Marka Antoniusza i Oktawii Młodszej. Żona Druzusa Starszego i matka Germanika oraz przyszłego cesarza Klaudiusza.
