Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
W roku 1884 w Chicago w USA zbudowany pierwszy drapacz chmur. Liczył sobie 42 metry wysokości. Wkrótce potem New York World Building przekroczył wysokość stu metrów. W obu tych wypadkach było jednak to tylko naśladownictwo starożytnych Rzymian. Pierwsze wieżowce wyrosły bowiem właśnie w antycznym Rzymie. Były to insulae, w tym najsłynniejsza z nich, prawdziwy cud i osobliwość miasta – Insula Felicles.
Rzymianie pozostawili po sobie wiele wspaniałych budowli, wiele z nich przetrwało do dzisiejszych czasów w lepszym lub gorszym stanie zachowania. Wielką popularnością wśród Rzymian cieszyły się amfiteatry, na których gromadziły się tłumy ludzi, aby zobaczyć walki gladiatorów. Niestety na jednym z nich w wyniku skąpstwa doszło do ogromnej tragedii, której skutkiem była liczba ofiar śmiertelnych porównywalna do strat legionów rzymskich w bitwie w Lesie Teutoburskim 9 r. n.e.
Przekrój rzymskiej drogi (należąca do tzw. via munita) znajdującej się w Rzymie. Datowana jest na IV wiek p.n.e.
Współcześnie pobyt w termach kojarzy nam się przede wszystkim z odnową biologiczną i na tym w zasadzie koniec. A jak było w starożytności?
Wynalezienie okrągłego teatru przypisuje się Kurionowi Młodszemu. Do czasów Cezara organizatorzy igrzysk korzystali z gościnności cyrków. Dopiero popierający Juliusza Cezara Kurion w 52 albo 53 roku p.n.e. postanowił zbudować i połączyć ze sobą dwa teatry, gdyż zapragnął połączenia munus – walk na śmierć – wraz z przedstawieniem teatralnym. W owym czasie teatr składał się z 2 drewnianych obrotowych scen.
W antycznym porcie Arles nad Rodanem, w 2014 roku, francuscy badacze dokonali zadziwiającego odkrycia. Znaleźli tam rzymską sieć wodociągową – osiem nitek ołowianych rur ułożonych w poprzek koryta Rodanu, na głębokości 12 metrów. Każdy z odcinków rur ułożonych na dnie ma długość około 200 metrów. Odcinki te składają się z sekcji długości 3 metrów.
Antyczny budynek Saepta Iulia na Polu Marsowym było miejscem, gdzie w antycznym Rzymie obywatele oddawali głosy w tzw. komicjach trybusowych (comitia tributa), decydując o wyborach niższych urzędników (edylowie, kwestorzy)1 lub niekiedy przyjęciu praw.
Do końca II wieku n.e. (na przestrzeni 5 stuleci) rzymscy inżynierowie zbudowali ok. 48.500 mil rzymskich (71, 7 tys. km) dróg bitych. Niespełna 100 lat później inwentaryzacja sporządzona za cesarza Dioklecjana wykazała istnienie na obszarze imperium 372 dróg o łącznej długości 53.000 mil rzymskich (ponad 78, 3 tys. km).
Rzymianie byli pionierami jeśli chodzi o system kanalizacji. Jako pierwsi wykorzystywali wodę płynącą podziemiami do wyprowadzania odpadów. Uważa się, że pierwsza kanalizacja w Rzymie powstała pomiędzy 800 a 735 rokiem p.n.e.
Hale Trajana (Mercatus Traiani) to najprawdopodobniej pierwsze centrum handlowe, w dzisiejszym rozumieniu. Powstały na polecenie cesarza Trajana w II wieku n.e. (zapewne w latach 100-110 n.e.) przez jego architekta Apollodora z Damaszku. Na kilku poziomach znajdowało się około 150 sklepików.
