Attyla – władca Hunów, jedna z najważniejszych postaci w dziejach późno-antycznego świata. Wraz z bratem Bledą odziedziczył władzę po swoim stryju – Ruasie. W roku 445 n.e. zabił swego brata na polowaniu, rzekomo myląc go z niedźwiedziem. Został wtedy samodzielnym władcą imperium huńskiego. Cesarstwo wschodniorzymskie w latach 40-tych V wieku zapłaciło Attyli kilkanaście tysięcy funtów złota różnego rodzaju danin i trybutów.
Przygotował także atak na cesarstwo zachodnie, lecz dnia 30 VI 451 roku przegrał na Polach Katalaunijskich (w pobliżu Troyes). Była to jedna z największych bitew w historii Europy. Po tej porażce powrócił na wschód, w następnym roku atakował północną Italię. po czym wrócił do Panonii. Tam też pojął za żonę młodą Ildico. Attyla zmarł nagle w trakcie swojej nocy poślubnej. Jako przyczynę śmierci wymienia się zabójstwo, nadmiar alkoholu lub przyczyny naturalne. Jordanes twierdzi, że Attyla zmarł, gdy nazbyt gorliwie spełniał swoje obowiązki małżeńskie. Pobudzić miał się aż tak bardzo, że puściła mu się krew z nosa. Król, padając pod wpływem alkoholu i uniesienia na łoże miał zasnąć, a następnie udusić się własną krwią. Jordanes kończy swój opis śmierci Attyli słowami: „opilstwo przyniosło haniebny kres wsławionemu przez wojny królowi”1.
