Józef Flawiusz pisał w I wieku n.e., że każdy legionista niósł ze sobą oprócz broni: piłę, kosz, wiadro, siekierę, skórzany pasek, sierp, łańcuch oraz rację żywnościową, która miała starczyć na trzy dni.
Legioniści wyposażeni byli dodatkowo w motyki (dolabra), łopato-kilofy, oraz łopaty do zrywania darni, w kształcie półksiężyca, umieszczonego na drzewcu. Rzymianie posiadali też przyrząd do wytyczania siatki prostokątów. Nazywał się groma. Dzięki temu przyrządowi dokładnie potrafili wytyczyć plan obozu, na podstawie którego bardzo szybko go budowali. Przyrząd taki odnaleziono podczas prac wykopaliskowych w Pompejach.
Aby maksymalnie uelastycznić legiony, w wyniku reformy Mariusza nakazano żołnierzom nosić poza zbroją worki (sarcinae) z naczyniami do przyrządzania posiłków (vasa), łopatkę saperską i kilkudniowy zapas żywności (cibaria). Całość uzupełniały jeszcze części zdemontowanych machin wojennych.
