Forma Urbis Romae nazywana także (Forma Urbis Severiana) to pochodząca z czasów dynastii Sewerów (193-235 n.e.) mapa starożytnego Rzymu. Jest to jedyny zachowany ze starożytności plan tego typu.
Forma Urbis Romae została sporządzona w latach 203-211 n.e. Wyryto ją na ok. 150 marmurowych płytach o wymiarach 2x1m. Całość, o wymiarach 18x13m, osadzono na wewnętrznej ścianie Świątyni Pokoju (Templum Pacis).
Mapa była wykonana w skali 1:240, co znaczy że była wystarczająco dokładna, by ukazać bloki, termy czy świątynie w samym centrum Rzymu. Twórcy stosowali oznakowania wraz z takimi szczegółami, jak kolumny czy ciągi schodów. Plany tego typu służyły do utrzymania porządku na działkach budowlanych – sporządzano je zatem co jakiś czas, kiedy tylko poprzednia wersja uległa dezaktualizacji.
W średniowieczu plan ulegał stopniowemu niszczeniu. Marmurowych elementów używano jako materiału budowlanego bądź do produkowania wapna. Dotychczas odnaleziono ok. 10% oryginalnej powierzchni planu w postaci ponad tysiąca marmurowych fragmentów przechowywanych w Muzeach Kapitolińskich. Do tej pory udało się badaczom zidentyfikować ponad 250 fragmentów mapy, bazując na uchwyceniu znanych punktów orientacyjnych, takich jak Koloseum lub Cyrk Wielki.
