W starożytnym Rzymie fryzury przypominające „ptasie gniazdo” były szczególnie popularne w czasie panowania dynastii flawijskiej (69-96 n.e.) i późnego cesarstwa. Rzymianki, zwłaszcza te pochodzące z arystokracji, eksperymentowały z włosami, tworząc efektowne konstrukcje z licznych splotów i loków.
Fryzura typu „ptasie gniazdo” miała formę imponujących koków, często na czubku głowy, z luźnymi lokami i puklami, które tworzyły wrażenie kontrolowanego chaosu. Aby nadać włosom objętość i trwałość, używano specjalnych wypełnień i podkładek, a także stosowano naturalne oleje i woski.
Jednym z popularnych narzędzi do tworzenia tego typu fryzur były fibule i spinki, którymi mocowano upięcia. W niektórych przypadkach fryzury były zdobione perłami, złotymi nićmi i innymi ozdobami, co nadawało im wyrazistość i sprawiało, że wyglądały jak prawdziwe dzieła sztuki.
