Rzymianie przywiązywali ogromną wagę do formy oddania ostatecznej posługi zmarłym. Wierzono że duchy zmarłych (lemures) dzielą się na dobre – lary (lares – osoby dobre za życia) i złe – larwy (larvae – osoby złe za życia); często te szkodliwe utożsamiono po prostu od razu z lemurami.
Z obawy przed złymi i szkodliwymi duchami – larwami (larva), które straszyły mieszkańców w nocy, często Rzymianie odwiedzali groby przodków, zwłaszcza w dni ich narodzin i śmierci oraz w czasie święta zmarłych (Feralia) przypadających na 21 lutego. Ojciec rodziny (pater familias) specjalnymi obrzędami magicznymi musiał chronić swój dom w czasie nocnego święta Lemuraliów, organizowanego w dniach 9, 11 i 13 maja. O północy wykonywał specjalne obrzędy, które miały na celu utrzymanie dystansu duchów od żywych. Następnie obywał ręce trzykrotnie w wodzie, brał ziarna czarnej fasoli (prawdopodobnie substytut życia) i wsadzał je do ust, a następnie rzucał za siebie. Nie patrząc do tyłu wymawiał słowa mające na celu przegonienie złych duchów. Następnie generował hałas przy pomocy grzechotek lub uderzeń o naczynia z brązu. Wszelkie zabiegi miały jedne lemury przepędzić z domu, inne przebłagać i sprzyjająco nastawić. Dzień Lemuraliów uważany był za pechowy i w tym czasie świątynie były zamknięte.
Później w okresie cesarstwa powstało wyobrażenie bogów przodków – many (di manes lub di parentes). Rzymianie uważali, że dusze rodzą się wraz z ciałem które jest ich opakowaniem. Śmierć ciała uwalnia duszę która uzyskuje swobodę stając się lemurem. Dusze dobroczynne, strzegące rodzin i domostw, uwolnione z ciał ludzi dobrych czyli eudemonów nazywano właśnie larami. Dusze ludzi złych, które nie mogą zaznać spokoju, skazane są na pokutę. Larwy pojawiały się jako widma lub szkielety, zsyłając na ludzi strach, choroby nerwowe i epilepsję. Rzymianie przywiązywali ogromną wagę do formy oddania ostatecznej posługi zmarłym. Wierzono że duchy zmarłych (lemures) dzielą się na dobre – lary (lares – osoby dobre za życia) i złe – larwy (larvae – osoby złe za życia); często te szkodliwe utożsamiono po prostu od razu z lemurami.
