Wraz z podbojami Republiki Rzymskiej pod koniec II wieku i w całym I wieku p.n.e. do Rzymu i Italii zaczęły masowo spływać w formie łupów dzieła sztuki greckiej z obrębu Morza Śródziemnego. Zwycięzcy wodzowie chcieli w ten sposób uświetnić swoje triumfy oraz udekorować miasto.
Dzieła sztuki umieszczano w świątyniach, portykach oraz bazylikach, które z czasem przemienione zostały w wielkie muzea sztuki greckiej. W ten sposób przetransportowano np. Atenę Fidiasza, Zeusa Myrona, Afrodytę oraz Aresa Skopasa, czy też Monument Granikosu Lizypa.
Z czasem żądza posiadania świetnych dzieł greckich przeniosła się ze sfery publicznej do prywatnej. Znamienite rody rzymskie zaczęły masowo starać się o wszelkie dzieła kultury greckiej, aby w tym samym upiększyć swój dobytek. W ten sposób zrodziła się pasja do kolekcjonerstwa wśród elit rzymskich.
