Określenie lupanar pochodzi od nazwy najstarszego znanego burdelu świata – Lupanaru w Pompejach, nazywanego także Lupanare Grande. Rzymski dom schadzek jest dodatkowo interesujący ze względu na pozostałości po 134 erotycznych malunkach na jego ścianach.
To właśnie dzięki tym obrazom, naukowcy byli w stanie jasno określić z jaką budowlą mieli do czynienia. Wśród przykładowych napisów na ścianach znaleźć można:
- Hic ego puellas multas futui – czyli „Tutaj przeleciałem wiele dziewczyn”
- Felix bene futuis – czyli „Szczęściarzu, dobrze się pieprzyłeś”
Według szacunków archeologów, w Pompejach działało około 35 lupanarów, co przy szacunkach mówiących o 10 tys. mieszkańców miasta daje jeden dom publiczny na każde 286 obywateli, a dokładniej na każdych 71 dorosłych mężczyzn.
W tamtych czasach domy publiczne były raczej małe i obejmowały kilka pokojów. Lupanare Grande miał ich 10 i był podobnie jak inne tego typu budowle bardzo prosto wyposażony. Za łoże służyła ceglana platforma, na której znajdował się materac.
